zuì gǔ
zuì sēng
zuì dǎn
zuì dé
zuì mèng
zuì chī
zuì háo
zuì yù
zuì rén
zuì hún
zuì shí
zuì wēng
zuì xūn
zuì miàn
zuì māo
zuì cǎo
zuì bái
zuì huì
zuì xié
zuì xù
zuì kuáng
zuì biān
zuì mí
zuì mò
zuì lǚ
zuì tài
zuì wǔ
zuì hòu
zuì sù
zuì tuó
zuì xiá
zuì mù
zuì mìng
zuì bǎo
zuì hóng
zuì mèng
zuì nuǎn
zuì kùn
zuì jiǔ
zuì chún
zuì guǐ
zuì nuǎn
zuì mào
zuì yǔ
zuì bàn
zuì bǐ
zuì pò
zuì ní
zuì hūn
zuì táo
zuì xiāng
zuì shěn
zuì huà
zuì nào
zuì mào
zuì dǎo
zuì shū
zuì yǎn
zuì wèi
zuì xīn
zuì yì
zuì xiàng
kū sēng
zhú sēng
dìng sēng
zuì sēng
pín sēng
dào sēng
zhēn sēng
tǔ sēng
ní sēng
xué sēng
jiǎng sēng
shèng sēng
hàn sēng
nà sēng
chán sēng
dēng sēng
lǎo sēng
fān sēng
gòng sēng
hú sēng
fàn sēng
mén sēng
gāo sēng
fán sēng
kè sēng
fàn sēng
bì sēng
lǜ sēng
yì sēng
kūn sēng
tán sēng
lín sēng
míng sēng
shī sēng
táng sēng
jiǔ sēng
⒈ 指唐代书法家怀素。
引唐苏涣《赠零陵僧》诗：“琅诵□句三百字，何似醉僧颠復狂。”
宋陆游《草书歌》：“心空万象提寸毫，睥睨醉僧窥长史。”
钱仲联校注：“醉僧指唐怀素。”
醉zuì(1)本义：（形）酒醉；饮酒过量；神志不清：（形）酒醉；饮酒过量；神志不清(2)（形）沉迷；过分爱好：～心｜陶～。(3)（动）用酒泡制（食品）：～枣｜～虾｜～蟹。
僧读音：sēng僧sēng（名）出家修行的男性佛教徒；和尚：～人｜～衣。