què bù
què lù
què yǎn
què ér
què yù
què má
què kòu
què yīng
què máng
què yǒng
què luó
què fǎng
què héng
què xǐ
què niǎo
què qiáo
què shū
què líng
què biàn
què shǔ
què dǐng
què shēng
què zào
què lù
què lǐ
què bān
què wǎ
què shàn
què lí
què tái
què bào
què huán
què mài
què xíng
què méi
què méng
què yào
què píng
què yuè
què lì
què shé
què xī
què chāi
què jiǎo
què bài
què bān
què biàn
jǐng líng
é líng
bái líng
shū líng
què líng
jiǎn líng
shī líng
chì líng
diāo líng
jiù líng
yā líng
fēng líng
cuì líng
máo líng
diāo líng
yǔ líng
fēng líng
dié líng
xuě líng
shuāng líng
lán líng
hè líng
huā líng
fèng líng
dǐng líng
⒈ 指孔雀或鹖的尾毛。 清代用作赏给贵族与高级官员的冠饰。有单眼、双眼、三眼之分。双眼、三眼者是因功勋得到的特殊赏赐。因用以借指朝廷大臣。
引《儿女英雄传》第三六回:“只见那座宫门的臺阶儿倒有一人多高,正门左门掩着,只西边这间的门开着一扇,豹尾森排,雀翎拱卫。”
1. 鸟类的一科,吃粮食粒和昆虫。特指“麻雀”,泛指小鸟:雀跃(高兴得像雀儿那样跳跃)。雀盲(即“夜盲症”)。雀斑。雀噪(名声宣扬,含贬义)。
翎读音:líng翎líng(名)(~儿)鸟的翅膀或尾巴上的长而硬的羽毛;可做装饰品:孔雀~|鹅~扇。