què zào
què ér
què yīng
què má
què bān
què shēng
què kòu
què shé
què qiáo
què héng
què lí
què shǔ
què lù
què niǎo
què shàn
què wǎ
què bù
què xī
què lǐ
què xǐ
què yù
què tái
què chāi
què luó
què mài
què píng
què bān
què yǒng
què yǎn
què lì
què lù
què biàn
què yuè
què fǎng
què bào
què xíng
què máng
què shū
què jiǎo
què biàn
què méng
què méi
què yào
què huán
què líng
què bài
què dǐng
zǐ shé
māo shé
cháng shé
huǒ shé
miào shé
gào shé
chuō shé
mén shé
diào shé
lǜ shé
fǎn shé
shuō shé
jiāo shé
dàn shé
jiǎo shé
chàn shé
mí shé
duàn shé
shà shé
jūn shé
ráo shé
tà shé
guà shé
cì shé
dú shé
jiá shé
zé shé
yǎo shé
gǔ shé
è shé
duó shé
làng shé
suō shé
bì shé
zhèng shé
lì shé
nòng shé
xué shé
mài shé
yí shé
fàn shé
gǔ shé
guā shé
liǎng shé
zé shé
mǔ shé
yā shé
niǎn shé
guǎng shé
jiáo shé
hóu shé
diàn shé
yáo shé
zuǐ shé
zhòng shé
bǎi shé
shì shé
jiǎo shé
jié shé
guǐ shé
xiù shé
tǔ shé
yú shé
gǒu shé
qiǎo shé
lǜ shé
chǐ shé
biàn shé
què shé
fǎn shé
jìn shé
pò shé
bǐ shé
chì shé
biàn shé
què shé
chán shé
mào shé
yīng shé
jiàn shé
jué shé
míng shé
nìng shé
zhōng shé
diào shé
wěn shé
xiǎo shé
chún shé
tūn shé
chēng shé
kǒu shé
mù shé
huáng shé
jué shé
fèi shé
sè shé
jié shé
juǎn shé
tāo shé
lìn shé
yáng shé
xiāo shé
zé shé
èr shé
tiě shé
niē shé
jī shé
gōu shé
⒈ 茶名。以嫩芽焙制的上等茶。
引唐刘禹锡《病中一二禅客见问因以谢之》诗:“添炉烹雀舌,洒水浄龙鬚。”
宋沉括《梦溪笔谈·杂志一》:“茶芽,古人谓之‘雀舌’、‘麦颗’,言其至嫩也。”
明汪廷讷《种玉记·拂券》:“玉壶烹雀舌,金碗注龙团。”
一种上等的茶叶。
1. 鸟类的一科,吃粮食粒和昆虫。特指“麻雀”,泛指小鸟:雀跃(高兴得像雀儿那样跳跃)。雀盲(即“夜盲症”)。雀斑。雀噪(名声宣扬,含贬义)。
舌读音:shé舌shé(1)(名)舌头。(2)(名)像舌头的东西:火~。(3)(名)铃或铎中的锤。