chì zhāng
chì zhí
chì měng
chì jié
chì liáo
chì zhuó
chì shǔ
chì liè
chì chāng
chì qíng
chì sì
chì huǒ
chì mào
chì cuàn
chì shān
chì yàn
chì niàng
chì shèng
chì rè
chì fù
chì rán
chì qiáng
chì yán
chì pù
chì chéng
chì téng
chì fā
chì tòng
xiān yàn
diàn yàn
jù yàn
guì yàn
mó yàn
xiōng yàn
lán yàn
chì yàn
shèng yàn
shēng yàn
qí yàn
shī yàn
fēng yàn
bàng yàn
è yàn
bǎo yàn
shòu yàn
hán yàn
biāo yàn
chǒng yàn
biāo yàn
dú yàn
nì yàn
quán yàn
lěng yàn
zéi yàn
dēng yàn
xī yàn
nüè yàn
qīng yàn
tǔ yàn
chán yàn
yān yàn
ài yàn
xiāng yàn
fēn yàn
yíng yàn
máng yàn
hè yàn
dí yàn
róng yàn
háo yàn
hōng yàn
liè yàn
yáng yàn
là yàn
hòu yàn
qì yàn
guāng yàn
hè yàn
xī yàn
zhāng yàn
yán yàn
huǒ yàn
wū yàn
⒈ 烈焰。
引唐玄奘《大唐西域记·室罗伐悉底国》：“炽焰飈发，焚轻舟，坠王身，入无间狱。”
唐段成式《酉阳杂俎·木篇》：“炽焰中忽生两树， 无忧王因懺悔，号灰菩提树。”
明马愈《马氏日抄·水火称毒》：“懦弱之人，不堪炙炽者，令捧未开花，散之向炽焰，虚则花发，实则花焦。”
⒉ 亦作“炽炎”。火势猛烈。
引《水浒传》第一〇八回：“那贼将见乔道清迎上来，再把剑望南砍去，那火比前番更是炽焰。”
梁启超《呵旁观者文》：“如见火之起，不务扑灭，而太息火势之炽炎。”
⒊ 比喻权势和气焰很盛。
引清周亮工《书影》卷三：“方祸之剡，权璫炽焰，人宜无敢近者。”