tǔ rú
tǔ gòng
tǔ shǔ
tǔ xī
tǔ yú
tǔ fā
tǔ xù
tǔ qì
tǔ yàn
tǔ wò
tǔ pā
tǔ lǜ
tǔ zhuō
tǔ nà
tǔ hú
tǔ huī
tù mo
tǔ kuǎn
tǔ qí
tǔ lù
tǔ xī
tǔ tú
tǔ xī
tǔ yào
tǔ yīn
tǔ tūn
tǔ huí
tǔ yǎo
tǔ cáo
tǔ xià
tǔ chéng
tǔ yào
tù xiè
tǔ kǒu
tǔ pū
tǔ gāng
tǔ xī
tǔ gēn
tǔ tán
tǔ bō
tǔ yàn
tǔ yàn
tǔ hú
tǔ yán
tǔ yá
tǔ bū
tǔ huǒ
tǔ shù
tǔ hóng
tǔ shé
tǔ zhū
tǔ yīn
tǔ tán
tǔ zhàn
tǔ cí
tǔ huā
tǔ fèng
tǔ mà
tǔ fān
tǔ yào
tǔ shí
tǔ qì
tǔ nì
tǔ lì
tǔ lou
tǔ suì
tǔ cí
tǔ hún
tǔ bái
tǔ sī
tǔ xuàn
tǔ lū
tǔ fàng
tǔ jué
tǔ fǎ
tǔ lěi
tǔ kuǎn
tǔ bǔ
mó yàn
bǎo yàn
xī yàn
xiān yàn
è yàn
shèng yàn
dēng yàn
dú yàn
chì yàn
fēng yàn
guì yàn
tǔ yàn
hōng yàn
yān yàn
bàng yàn
xiōng yàn
hè yàn
zéi yàn
huǒ yàn
fēn yàn
biāo yàn
là yàn
lán yàn
nüè yàn
yán yàn
chǒng yàn
shēng yàn
xī yàn
qí yàn
shī yàn
chán yàn
hán yàn
liè yàn
ài yàn
hòu yàn
zhāng yàn
biāo yàn
diàn yàn
wū yàn
lěng yàn
jù yàn
qīng yàn
nì yàn
xiāng yàn
hè yàn
yáng yàn
róng yàn
quán yàn
guāng yàn
qì yàn
yíng yàn
háo yàn
máng yàn
shòu yàn
dí yàn
⒈ 见“吐焰”。亦作“吐爓”。亦作“吐燄”。吐出火焰；发出光焰。
引汉班固《东都赋》：“焱焱炎炎，扬光飞文；吐爓生风，欱野歕山。”
唐王勃《九成宫颂序》：“近陵吐焰，縟奔电於长锋；灌莽生尘，陨飞霜於劲鏃。”
唐卢仝《月蚀诗》：“今夜吐燄长如虹，孔隙千道射户外。”
元吴师道《次韵柳待制直院晚归》：“庭松吐燄引凌霄，露井银牀冻不消。”
理由《扬眉剑出鞘》：“这一连串娴熟细腻的剑法，伴随着力度、幅度、深度、精度，杀那间爆发出来，如灵蛇吐焰，银光一闪，正中对方的腹部。”
1. 使东西从口里出来：吐痰。吞吐。吐刚茹柔（吐出硬的，吃下软的；喻欺软怕硬）。
2. 放出，露出：高粱吐穗。吐故纳新。
3. 说出：吐话。一吐为快。
焰读音：yàn焰yàn（名）火苗：火～。