shāo tàn
fá tàn
tiě tàn
xī tàn
mù tàn
cǎo tàn
shí tàn
tú tàn
tǔ tàn
jī tàn
gē tàn
gāng tàn
shān tàn
fēng tàn
fú tàn
liàn tàn
biāo tàn
xīn tàn
shòu tàn
bái tàn
yáng tàn
tāo tàn
hái tàn
huǒ tàn
fú tàn
liàn tàn
fū tàn
jiāo tàn
wēi tàn
lú tàn
gǔ tàn
fú tàn
qiáo tàn
méi tàn
jù tàn
huī tàn
bào tàn
lú tàn
ní tàn
suì tàn
chái tàn
bīng tàn
tāng tàn
tūn tàn
lǚ tàn
xuán tàn
bèi tàn
⒈ 即木炭。参见“木炭”。
引唐白居易《和＜自劝＞》之一：“日暮半炉麩炭火，夜深一盏纱笼烛。”
宋陶穀《清异录·星子炭》：“唐宣宗命方士作丹饵之，病中热，不敢衣緜拥炉，冬月冷，坐殿中，宫人以金盆置麩炭火少许进御，止煖手而已，禁闥因呼麩炭为星子炭。”
宋陆游《老学庵笔记》卷六：“浮炭者，谓投之水中而浮，今人谓之麩炭。”
清顾张思《土风录》卷四：“树柴炭曰麩炭。”
投入水中而浮起的炭。