xuán tán
xuán cóng
xuán shǒu
xuán shuǐ
xuán hù
xuán bīng
xuán jiǎn
xuán zhuì
xuán yǐ
xuán mén
xuán móu
xuán chāo
xuán xì
xuán wēi
xuán chù
xuán lǎn
xuán gé
xuán jīn
xuán bīng
xuán cè
xuán lí
xuán lǜ
xuán biǎn
xuán gēng
xuán miǎo
xuán fēng
xuán qiàn
xuán bù
xuán liú
xuán fú
xuán jiě
xuán dèng
xuán gòu
xuán kuà
xuán jīng
xuán jiǎn
xuán jǐng
xuán kuò
xuán lí
xuán quán
xuán liào
xuán tiān
xuán dàn
xuán gèn
xuán guà
xuán qián
xuán ān
xuán chuāng
xuán guān
xuán diào
xuán tóu
xuán bǐ
xuán lìng
xuán zhì
xuán cháo
xuán qiáo
xuán hù
xuán shuāi
xuán jiàn
xuán é
xuán hé
xuán shān
xuán jié
xuán yú
xuán gé
xuán wàn
xuán yáng
xuán gòng
xuán niàn
xuán bì
xuán hú
xuán yuè
xuán lián
xuán tíng
xuán biàn
xuán nǐ
xuán jué
xuán jì
xuán pèi
xuán pǔ
xuán jìn
xuán kū
xuán diào
xuán sù
xuán gǔ
xuán shī
xuán chuáng
xuán kōng
xuán jū
xuán tāo
xuán qìng
xuán nà
xuán shuì
xuán hú
xuán fēng
xuán duàn
xuán kuài
xuán móu
xuán lù
xuán dòng
xuán shǒu
xuán dǐng
xuán suǒ
xuán rán
xuán fēng
xuán jié
xuán gǔ
xuán dǎn
xuán shū
xuán yí
xuán zuì
xuán báo
xuán bù
xuán xū
xuán dāo
xuán piáo
xuán tàn
xuán gěng
xuán yōng
xuán hé
xuán chuí
xuán shī
xuán lùn
xuán jiàn
xuán yá
xuán fù
xuán lài
xuán chén
xuán mù
xuán hú
xuán shú
xuán xiǎng
xuán shǐ
xuán tuān
xuán zhī
xuán liū
xuán jīng
xuán guāng
xuán shǎng
xuán yá
xuán gōu
xuán bì
xuán mù
xuán jìng
xuán xì
xuán xīn
xuán qín
xuán lí
xuán shū
xuán chē
xuán páo
xuán jué
xuán fǔ
xuán zuò
xuán chún
xuán quán
xuán bié
xuán zhū
xuán pèi
xuán zū
xuán yōng
xuán yóu
xuán xiàng
xuán zhù
xuán liáng
xuán yǒng
xuán xiè
xuán sì
xuán fǎ
xuán gōu
xuán míng
xuán qìng
xuán jì
xuán xuán
xuán tà
xuán yán
xuán suàn
xuán tú
fá tàn
ní tàn
fú tàn
huī tàn
bèi tàn
bào tàn
fēng tàn
shān tàn
fū tàn
qiáo tàn
xuán tàn
tǔ tàn
jù tàn
yáng tàn
tú tàn
bīng tàn
tūn tàn
tāng tàn
liàn tàn
gǔ tàn
wēi tàn
jī tàn
suì tàn
jiāo tàn
hái tàn
méi tàn
xī tàn
shí tàn
mù tàn
gē tàn
shòu tàn
chái tàn
lǚ tàn
liàn tàn
biāo tàn
lú tàn
shāo tàn
bái tàn
lú tàn
cǎo tàn
huǒ tàn
gāng tàn
xīn tàn
fú tàn
tāo tàn
tiě tàn
fú tàn
⒈ 古代厌胜术之一。
⒉ 古代测度夏至、冬至的方法。谓悬土、炭于衡器两端，轻重平均。冬至一阳生，则炭重而沉；夏至一阴生，则土重而沉。见《史记·天官书》。
引《魏书·律历志下》：“测影清臺，悬炭之期或爽。”
南朝梁简文帝《江南思》诗之二：“月晕芦灰缺，秋还悬炭轻。”
明杨慎《丹铅总录·悬炭》：“悬炭，古候气法也，今絶其法，而人亦罕知其事。”
悬(1)（动）挂：倒～。(2)（动）公开揭示：～赏。(3)（动）抬；不着地：～腕。(4)（动）无着落；没结果：～案。(5)（动）挂念：～念。(6)（动）凭空设想：～拟｜～想。(7)（动）距离远；差别大：～隔｜～殊。悬xuán（形）〈方〉危险：好～。
炭读音：tàn炭tàn(1)（名）木炭的通称：木～。(2)（名）像炭的东西：泥～｜石～。(3)（名）〈方〉煤。