huī mǐ
huī gǎo
huī chén
huī gòu
huī hè
huī yǔn
huī juē
huī lù
huī fěn
huī guàn
huī bài
huī dié
huī bái
huī mí
huī miè
huī chuī
huī jiāng
huī rén
huī zhī
huī zhì
huī fén
huī mò
huī tuí
huī hēi
huī guàn
huī xīn
huī huò
huī rǎng
huī qiáng
huī zhā
huī yǔn
huī lǎo
huī fèn
huī huà
huī zhì
huī gāo
huī shǔ
huī mí
huī tái
huī chèn
huī bù
huī huǒ
huī jié
huī chén
huī qì
huī fèn
huī bǐ
huī gé
huī jiāng
huī qū
huī pào
huī gǔ
huī shā
huī tǔ
huī chèn
huī lú
huī niàn
huī jì
huī mù
huī mò
huī suì
huī zhì
huī cǎn
huī sǐ
huī gū
huī yǎ
huī dīng
huī làn
huī tāng
huī cǎn
huī tàn
huī lù
huī chú
huī xiāo
huī mǐn
huī guǎn
huī biāo
huī méi
huī àn
huī jìn
huī xiǔ
huī xiè
huī shēn
huī dié
huī shì
huī lěng
huī lǜ
huī píng
huī chí
huī yáo
huī péng
huī rán
huī jiǔ
huī kēng
huī sè
huī dòng
huī āi
huī tuí
fá tàn
gāng tàn
liàn tàn
shòu tàn
liàn tàn
tāng tàn
tāo tàn
biāo tàn
xī tàn
fū tàn
gē tàn
qiáo tàn
wēi tàn
lú tàn
huī tàn
fú tàn
yáng tàn
tūn tàn
lú tàn
fú tàn
chái tàn
jù tàn
hái tàn
shāo tàn
cǎo tàn
bīng tàn
tiě tàn
mù tàn
méi tàn
fēng tàn
shí tàn
bèi tàn
gǔ tàn
xīn tàn
lǚ tàn
ní tàn
tǔ tàn
shān tàn
jī tàn
bào tàn
bái tàn
huǒ tàn
suì tàn
tú tàn
jiāo tàn
xuán tàn
fú tàn
⒈ 火后余烬。
引《后汉书·天文志上》：“秦燔《诗》《书》，以愚百姓，六经典籍，残为灰炭。”
南朝梁江淹《遂古篇》：“汉凿昆明，灰炭全兮。”
⒉ 犹尘灰。
引《三国志·魏志·王肃传》“亦歷注经传，颇传於世” 裴松之注引三国魏鱼豢《魏略》：“黄初元年之后，新主乃復，始扫除太学之灰炭，补旧石碑之缺坏。”
东西完全燃烧后所留下来的残余物。
灰huī(1)（名）物质经过燃烧后剩下的粉末状东西（基本义）：炉～｜草～｜骨～｜烟～｜油～。(2)（名）尘土；某些粉末状的东西：～尘｜～土｜炮～。(3)（名）特指石灰。(4)（名）像木柴灰的颜色；介于黑色和白色之间：～色｜青～。(5)（形）消沉；失望：心～意懒｜心如死～｜～心丧气。
炭读音：tàn炭tàn(1)（名）木炭的通称：木～。(2)（名）像炭的东西：泥～｜石～。(3)（名）〈方〉煤。