liáo huī
liáo wù
liáo yīn
liáo liàng
liáo jiāng
liáo zào
liáo zhì
liáo jù
liáo pào
liǎo méi
liáo fán
liáo zhú
liǎo chè
liáo jì
liáo zhú
liáo chái
liǎo máo
liǎo huāng
liáo lú
liáo xūn
liáo yuán
liáo liáo
liáo pào
liáo liè
liáo yān
liǎo huǒ
liǎo yě
liáo lǎng
liáo hōng
liáo gào
liáo zhào
liáo tán
liáo huī
yún lú
zhān lú
bō lú
méi lú
jiāo lú
dà lú
píng lú
chuí lú
diàn lú
liáo lú
zhuàn lú
gǔ lú
sōng lú
yóu lú
chū lú
hōng lú
tàn lú
wǎ lú
xiāng lú
fēng lú
róng lú
hóng lú
dān lú
bǎo lú
qì lú
yín lú
dì lú
hóng lú
shǒu lú
xūn lú
huáng lú
huǒ lú
xuān lú
hé lú
hán lú
guì lú
zhú lú
jiāo lú
jiǎo lú
hóng lú
yùn lú
xiǎo lú
dāng lú
jīn lú
biān lú
ní lú
xūn lú
huī lú
qiú lú
què lú
bèi lú
yáng lú
lóng lú
yù lú
yōng lú
shāo lú
tiě lú
xì lú
bì lú
guō lú
gāng lú
gāo lú
gōu lú
duàn lú
fēng lú
yù lú
dǐng lú
shòu lú
mài lú
xíng lú
huí lú
jiǔ lú
nuǎn lú
chī lú
kǎo lú
tí lú
sī lú
xiù lú
bǐng lú
gāo lú
yā lú
⒈ 亦作“燎鑪”。供烘烤或取暖用的炉子。
引宋苏辙《龙川别志》卷下：“雄州谍者常告，虏中要官閒遣人至京师造茶笼燎炉。”
宋王安石《书定林院窗》诗：“竹鸡呼我出华胥，起灭篝灯拥燎鑪。”
⒉ 亦作“燎鑪”。燎祭用的大火炉。
引宋孟元老《东京梦华录·驾诣郊坛行礼》：“南壝门外，去坛百餘步，有燎炉高丈许，诸物上臺，一人点唱，入炉焚之。”