yóu lú
guì lú
dǐng lú
chuí lú
nuǎn lú
jiǎo lú
yún lú
diàn lú
shāo lú
duàn lú
zhuàn lú
hán lú
wǎ lú
chū lú
jīn lú
xūn lú
dì lú
guō lú
jiǔ lú
xíng lú
gōu lú
méi lú
gǔ lú
kǎo lú
shǒu lú
huáng lú
píng lú
hóng lú
tàn lú
shòu lú
róng lú
mài lú
huí lú
jiāo lú
zhān lú
qiú lú
yùn lú
què lú
tí lú
xiù lú
tiě lú
yáng lú
yín lú
liáo lú
xì lú
xuān lú
qì lú
sī lú
yù lú
fēng lú
zhú lú
bǐng lú
lóng lú
hōng lú
yù lú
dà lú
bǎo lú
yā lú
huǒ lú
biān lú
chī lú
jiāo lú
xiāng lú
xūn lú
fēng lú
dān lú
sōng lú
gāo lú
xiǎo lú
hóng lú
hé lú
bì lú
gāng lú
ní lú
bèi lú
hóng lú
dāng lú
huī lú
bō lú
gāo lú
yōng lú
亦作“薰鑪 ”。用于熏香等的炉子。
南朝宋谢惠连《雪赋》：“燎薰鑪兮炳明烛。” 唐杨炯《和崔司空伤姬》：“粉匣栖餘泪，薰炉减旧烟。” 清唐孙华《春日感怀次张蒿园韵》：“薰炉自剪粤香烘，胜赏难期四美同。” 李劼人《死水微澜》第五部分八：“但一般古董家却说这一只独角羊原本是南宋朝宫中的薰炉，在康熙年间，被四川遂宁张鹏翮大学士从北京琉璃厂买得，后来带回成都 ，施与青羊宫的。”