jiāo cài
jiāo zhǎng
jiāo nì
jiāo mù
jiāo juǎn
jiāo yū
jiāo jiē
jiāo qīng
jiāo qiǎn
jiāo zǎo
jiāo mì
jiāo yìn
jiāo là
jiāo dài
jiāo huā
jiāo qiāng
jiāo nián
jiāo jiāng
jiāo gù
jiāo gě
jiāo jù
jiāo pí
jiāo yán
jiāo xù
jiāo là
jiāo sè
jiāo wèi
jiāo bù
jiāo chē
jiāo bǎn
jiāo kǒu
jiāo xiáng
jiāo zhí
jiāo gé
jiāo shé
jiāo zhì
jiāo piàn
jiāo náng
jiāo xù
jiāo chuán
jiāo xié
jiāo ràng
jiāo jì
jiāo lún
jiāo lì
jiāo qī
jiāo zhù
jiāo gé
jiāo zhì
jiāo rǔ
jiāo biào
jiāo xuē
jiāo yá
jiāo jìn
jiāo zhōu
jiāo jié
jiāo qīng
jiāo xíng
jiāo hé
jiāo fù
jiāo jiā
jiāo jiāo
jiāo nián
jiāo lì
jiāo hóng
jiāo chī
jiāo bēi
jiāo gé
jiāo rǎo
jiāo zhuó
jiāo shuǐ
jiāo tǐ
jiāo ní
fú ní
dèng ní
yàn ní
tǔ ní
shuǐ ní
píng ní
huáng ní
jīn ní
huǒ ní
táo ní
yóu ní
nìng ní
qīng ní
jìn ní
xiāng ní
gēng ní
shú ní
zǐ ní
cǎi ní
ruǎn ní
jiāo ní
jiāo ní
xíng ní
yū ní
jǐn ní
jiāo ní
qǐng ní
wǎn ní
dān ní
táng ní
gòu ní
lǎn ní
zhāng ní
yān ní
mí ní
mò ní
wǎi ní
yóu ní
tuō ní
chén ní
jiāo ní
zuì ní
wán ní
xǐ ní
hóng ní
mò ní
zhī ní
dà ní
lǎo ní
duò ní
huó ní
tú ní
hé ní
yún ní
chì ní
jū nì
gǔ ní
tuán ní
yū ní
yóu ní
jǐn ní
xuě ní
yě ní
fēn ní
shí ní
zhí nì
làn ní
dù ní
làn ní
bì ní
yín ní
wū ní
yìn ní
pán ní
suàn ní
bó ní
zhàng ní
chú ní
qín ní
fēng ní
zhì ní
shān ní
shēn ní
chōng ní
shěn ní
胶泥jiāoní
(1) 含有水份的粘土
例用胶泥刻字。——宋·沈括《梦溪笔谈·活板》(.好工具)英clay⒈ 含有水份的黏土。
引宋沉括《梦溪笔谈·技艺》：“庆历中，有布衣毕昇，又为活板。其法用胶泥刻字，薄如钱脣，每字为一印，火烧令坚。”
《红楼梦》第二七回：“像你上回买的那……胶泥垛的风炉子儿，就好了。”
梁斌《红旗谱》三十：“我捉摸了个法子：先把它碾烂，使些胶泥和起来，用板子拍得一方块一方块的。等晒干了，把它垒成院墙。”
具黏性的泥土。
1.某些具有黏性的物质，用动物的皮、角等熬成或由植物分泌出来，也有人工合成的。通常用来黏合器物，如鳔胶、桃胶、万能胶，有的供食用或入药，如果胶、阿胶。
2.用胶粘：～柱鼓瑟。镜框坏了，把它～上。不可～于成规。
3.像胶一样黏的：～泥。
4.指橡胶：～皮。～鞋。～布。
5.姓。
泥读音：ní,nì[ ní ]1. 土和水合成的东西：泥巴。泥垢。泥浆。泥煤。泥淖（泥污的洼地）。泥泞。泥洼。
2. 像泥的东西：枣泥。山药泥。印泥（盖图章用的印色）。蒜泥。