zhàng hù
zhàng shàn
zhàng lìn
zhàng hǎi
zhàng hài
zhàng kuáng
zhàng jī
zhàng lì
zhàng zi
zhàng hù
zhàng fù
zhàng hàn
zhàng nǎo
zhàng lèi
zhàng rǎn
zhàng jìn
zhàng miàn
zhàng suì
zhàng ài
zhàng jù
zhàng jiǎo
zhàng gǔ
zhàng gù
zhàng bì
zhàng gé
zhàng lìn
zhàng bì
zhàng bì
zhàng dī
zhàng xiù
zhàng gù
zhàng ní
zhàng yī
zhàng yì
zhàng mèi
zhàng shì
zhàng è
zhàng nán
zhàng fáng
zhàng nǎo
zhàng guǎn
zhàng pù
yún ní
píng ní
pán ní
yìn ní
xuě ní
yín ní
táng ní
lǎo ní
wǎn ní
nìng ní
jǐn ní
zhì ní
jìn ní
huǒ ní
chōng ní
yě ní
yān ní
yóu ní
tǔ ní
shú ní
chén ní
qín ní
cǎi ní
jǐn ní
yóu ní
jīn ní
xǐ ní
yóu ní
tuán ní
yàn ní
suàn ní
jiāo ní
gǔ ní
wǎi ní
zhí nì
yū ní
jū nì
shān ní
huáng ní
hóng ní
gòu ní
fēng ní
jiāo ní
huó ní
shēn ní
qīng ní
làn ní
dān ní
lǎn ní
zǐ ní
gēng ní
zhāng ní
táo ní
chì ní
chú ní
jiāo ní
hé ní
mò ní
duò ní
xíng ní
jiāo ní
yū ní
tuō ní
wū ní
dèng ní
xiāng ní
zhī ní
mò ní
mí ní
tú ní
bó ní
shěn ní
fēn ní
fú ní
ruǎn ní
zhàng ní
zuì ní
bì ní
shuǐ ní
wán ní
qǐng ní
shí ní
dù ní
làn ní
dà ní
⒈ 垂于马腹两侧，用于遮挡尘土的东西。 南朝宋刘义庆《世说新语·术解》：“王武子善解马性。尝乘一马，箸连钱障泥，前有水，终日不肯渡。
引王云：‘此必是惜障泥。’使人解去，便径渡。”
唐李白《紫骝马》诗：“临流不肯渡，似惜锦障泥。”
明陈汝元《金莲记·捷报》：“脂香玉黛约裙衩，障泥油壁停梳掠。”
位在马鞯两旁下垂的马具，用来挡避泥土，所以称为「障泥」。
障zhàng(1)本义：（动）阻塞；遮挡：（动）阻塞；遮挡(2)（名）用来遮挡的东西：屏～。
泥读音：ní,nì[ ní ]1. 土和水合成的东西：泥巴。泥垢。泥浆。泥煤。泥淖（泥污的洼地）。泥泞。泥洼。
2. 像泥的东西：枣泥。山药泥。印泥（盖图章用的印色）。蒜泥。