chǔ kuài
chǔ wéi
chǔ yǔ
chǔ xū
chǔ bèi
chǔ yǎng
chǔ nǐ
chǔ dé
chǔ yuán
chǔ gàn
chǔ jù
chǔ jī
chǔ cǎi
chǔ èr
chǔ jì
chǔ cén
chǔ lì
chǔ jí
chǔ jiǎ
chǔ duān
chǔ jià
chǔ zuǒ
chǔ cáng
chǔ chù
chǔ zhì
chǔ jù
chǔ míng
chǔ fù
chǔ jīng
chǔ jūn
chǔ hòu
chǔ jià
chǔ zhì
chǔ fān
chǔ yìn
chǔ hào
chǔ sì
chǔ wèi
chǔ xù
chǔ gōng
chǔ zǎi
chǔ fēi
chǔ zhì
chǔ yùn
chǔ kuǎn
chǔ zhǐ
chǔ zhǔ
chǔ fàng
chǔ tǐ
chǔ xù
chǔ cái
chǔ shū
chǔ jí
chǔ néng
chǔ xuàn
chǔ mìng
chǔ fù
chǔ gòng
chǔ shuō
chǔ gōng
chǔ cǎi
chǔ cái
chǔ guì
chǔ liàng
chǔ liǎn
chǔ èr
chǔ cún
chǔ huáng
chǔ dǐ
chǔ liǎng
chǔ lì
chǔ dí
chǔ sī
chǔ zhì
chǔ guāng
chǔ xiǎng
chǔ xū
chǔ hù
zhuàng fù
yùn fù
zì fù
gǎo fù
shū fù
jiù fù
chǔ fù
shǐ fù
guāng fù
dà fù
èr fù
jiě fù
sān fù
chēng fù
dào fù
chāi fù
chè fù
xiě fù
shù fù
xiāng fù
mù fù
guó fù
jūn fù
róng fù
duì fù
jiān fù
jiù fù
duān fù
yìng fù
duì fù
zéi fù
quán fù
yī fù
⒈ 国之副君。指太子。
引晋袁宏《后汉纪·顺帝纪》：“太子，国之储副。”
南朝宋刘义庆《世说新语·方正》：“且明帝以聪亮英断，益宜为储副。”
《明史·商辂传》：“陛下践祚十年，储副未立，天下引领望久矣。”
储chǔ(1)（动）储藏：～粮。(2)姓。
副读音：fù[ fù ]1.第二位的，辅助的，区别于“正”、“主”：～职。～手。～官。～使。
2.附带的，次要的：～业。～品。～食。～刊。～歌。～产品。～作用。
3.相配，相称（chèn）：名实相～。其实难～。
4.量词（a.一组或一套，如“一～手套”，“全～武装”；b.指态度，如“一～笑脸”）。