chǔ guì
chǔ zhì
chǔ èr
chǔ èr
chǔ sì
chǔ jià
chǔ jí
chǔ liǎng
chǔ cái
chǔ fān
chǔ jià
chǔ shuō
chǔ fù
chǔ jī
chǔ gàn
chǔ jīng
chǔ wèi
chǔ zhǔ
chǔ tǐ
chǔ guāng
chǔ liǎn
chǔ gòng
chǔ duān
chǔ gōng
chǔ sī
chǔ hào
chǔ dǐ
chǔ zhì
chǔ lì
chǔ liàng
chǔ bèi
chǔ zǎi
chǔ zhì
chǔ fù
chǔ huáng
chǔ dí
chǔ zuǒ
chǔ jí
chǔ dé
chǔ lì
chǔ cáng
chǔ hòu
chǔ xuàn
chǔ kuǎn
chǔ zhì
chǔ chù
chǔ yùn
chǔ jì
chǔ cén
chǔ kuài
chǔ jù
chǔ míng
chǔ fēi
chǔ jù
chǔ cún
chǔ xù
chǔ xiǎng
chǔ cǎi
chǔ hù
chǔ yuán
chǔ fàng
chǔ cái
chǔ zhǐ
chǔ néng
chǔ yǔ
chǔ jiǎ
chǔ jūn
chǔ cǎi
chǔ xū
chǔ xù
chǔ shū
chǔ wéi
chǔ xū
chǔ gōng
chǔ mìng
chǔ yǎng
chǔ yìn
chǔ nǐ
wáng fēi
pān fēi
jiǔ fēi
shuāng fēi
èr fēi
qín fēi
wèi fēi
chǔ fēi
qióng fēi
shuǐ fēi
zhú fēi
cè fēi
pín fēi
zhèng fēi
lì fēi
cuì fēi
chǔ fēi
dà fēi
jiàng fēi
huáng fēi
fú fēi
chōng fēi
yáo fēi
tái fēi
qiè fēi
jiāng fēi
fú fēi
hòu fēi
xīng fēi
gōng fēi
méi fēi
tài fēi
wén fēi
xiāng fēi
zhēn fēi
xiān fēi
luò fēi
yuán fēi
yuè fēi
míng fēi
shǎo fēi
líng fēi
xiāng fēi
qī fēi
guì fēi
xú fēi
yù fēi
yì fēi
chán fēi
yáng fēi
shū fēi
⒈ 太子之妃。
引唐胡元范《奉和太子纳妃太平公主出降》诗之一：“帝子威仪絶，储妃礼度优。”
唐封演《封氏闻见记·石志》：“齐太子穆妃将葬，立石誌。 王俭曰：‘……储妃之重，礼絶常例，既有哀荣，不烦石铭。’”
储chǔ(1)（动）储藏：～粮。(2)姓。
妃读音：fēi,pèi[ fēi ]1. 帝王的妻，位次于皇后；亦指太子、王、侯的妻：妃子。妃嫔。
2. 古代对神女的尊称：天妃。宓妃。
3. 古同“绯”，粉红色。