chǔ yìn
chǔ jī
chǔ yùn
chǔ lì
chǔ cǎi
chǔ xù
chǔ dǐ
chǔ huáng
chǔ jiǎ
chǔ liǎn
chǔ liǎng
chǔ duān
chǔ dí
chǔ xiǎng
chǔ xù
chǔ fēi
chǔ nǐ
chǔ jù
chǔ shū
chǔ zǎi
chǔ wéi
chǔ xū
chǔ kuài
chǔ liàng
chǔ yǎng
chǔ jià
chǔ míng
chǔ mìng
chǔ guāng
chǔ jūn
chǔ gòng
chǔ èr
chǔ hòu
chǔ gōng
chǔ jí
chǔ zhì
chǔ zuǒ
chǔ guì
chǔ jù
chǔ cái
chǔ zhì
chǔ jīng
chǔ cún
chǔ fàng
chǔ zhì
chǔ fù
chǔ wèi
chǔ gàn
chǔ zhǐ
chǔ chù
chǔ jì
chǔ yǔ
chǔ dé
chǔ bèi
chǔ hào
chǔ néng
chǔ cǎi
chǔ yuán
chǔ shuō
chǔ cáng
chǔ jí
chǔ sì
chǔ gōng
chǔ èr
chǔ cái
chǔ tǐ
chǔ lì
chǔ fān
chǔ sī
chǔ kuǎn
chǔ zhì
chǔ xuàn
chǔ zhǔ
chǔ jià
chǔ fù
chǔ xū
chǔ cén
chǔ hù
sù chù
póu chù
shì chù
xǔ chù
yíng chù
bēi chù
hán chù
cáng chù
jī xù
gēng chù
zào chù
bēi chù
chén chù
zhǒng chù
tuó chù
dà chù
liù chù
zǐ chù
yì chù
huàn chù
jīn chù
lì chù
lí chù
shù chù
bāo chù
jiān chù
mán chù
jiàn chù
niè chù
zǐ chù
tóu chù
mǔ chù
jù chù
nóng chù
shēng chù
fǔ chù
mù xù
wǔ chù
nì chù
jiā chù
shuǐ chù
jī chù
qín chù
yè chù
ér chù
gōng chù
chǔ chù
yǎng chù
fèng chù
zī chù
hán chù
róng chù
qián chù
lù chù
mǎ chù
huǒ chù
⒈ 储蓄；积存。畜，一本作“蓄”。
引《三国志·魏志·高柔传》“高柔字文惠” 裴松之注引三国魏苏林《陈留耆旧传》：“君累经宰守，积有年岁，何能不少为储畜以遗子孙乎？”
《北史·高谦之传》：“腐红粟於太仓，藏朽贯於泉府，储畜既盈，人无困弊。”
唐高适《真定即事奉赠韦使君二十八韵》：“田园同季子，储畜异陶朱。”
清纪昀《阅微草堂笔记·如是我闻四》：“一孝廉颇善储畜，而性嗇。”
储chǔ(1)（动）储藏：～粮。(2)姓。
畜读音：xù,chù[ chù ]1. 禽兽，有时专指家养的禽兽：畜肥。畜力。畜疫。幼畜。牲畜。家畜。畜生。六畜兴旺。