bān lán
bān máo
bān zhú
bān zǐ
bān bān
bān nú
bān diǎn
bān lín
bān zhǐ
bān bù
bān zhàng
bān hén
bān wū
bān jiàn
bān xiá
bān mǎ
bān tū
bān zhuī
bān yún
bān wěi
bān shí
bān mì
bān lán
bān lín
bān bāo
bān bó
bān dòu
bān cǎi
bān wén
bān rán
bān gǔ
bān jì
bān bó
bān yī
bān jiū
bān zhuī
bān shǒu
bān diǎn
bān māo
bān hóng
bān ér
bān cháng
bān jiū
bān bái
bān huáng
bān pó
bān sǔn
bān máo
bān lóng
bān qiú
bān guǎn
bān lí
bān cāng
bān sī
bān lán
bān lán
bān shàn
bān yú
bān bìn
bān zhěn
bān mǎ
bān zhè
bān lí
bān xī
bān wén
bān dú
bān lián
zhèng bó
zhū bó
huáng bó
liù bó
shàn bó
dàn bó
lùn bó
chuǎn bó
gōng bó
chuǎn bó
biàn bó
jiāo bó
tiě bó
xiǎn bó
jiě bó
jié bó
kǎo bó
biāo bó
yì bó
bī bó
jiǎo bó
mò bó
xuǎn bó
xiáng bó
zá bó
bān bó
chē bó
zhǐ bó
wù bó
cuì bó
chǔn bó
wū bó
jiū bó
tán bó
liáng bó
shù bó
xiá bó
cī bó
huò bó
jiào bó
piān bó
bīn bó
cān bó
nán bó
jiǎo bó
bān bó
bān bó
jí bó
jùn bó
sòng bó
wú bó
huí bó
fēi bó
chì bó
jiǎo bó
biǎn bó
guò bó
pī bó
fǎn bó
jǔ bó
pì bó
chún bó
guǐ bó
fēng bó
jie bó
jù bó
jiǎn bó
xiá bó
bān bó
biàn bó
chì bó
guāi bó
páng bó
píng bó
斑驳bānbó
(1) 色彩相杂
例桂影斑驳。——明·归有光《项脊轩志》英motley(2) 破绽;毛病;漏洞
例犯斑驳英fault⒈ 亦作“斑駮”。 色彩错杂貌。
引南朝梁江淹《青苔赋》：“遂能崎屈上生，斑驳下布。”
一本作“班駮”。 胡之骥注：“《初学记》曰：苔名圆蘚，一名緑钱。或青或紫，故曰斑驳。”
唐白居易《睡后茶兴忆杨同州》诗：“婆娑緑阴树，斑駮青苔地。”
前蜀贯休《桐江闲居作》诗之九：“萧条秋病后，斑驳緑苔深。”
元刘祁《归潜志》卷十三：“草树红碧，点缀斑駮。”
明归有光《项脊轩记》：“三五之夜，明月半墙，桂影斑驳。”
鲁迅《彷徨·在酒楼上》：“窗外只有渍痕斑驳的墙壁，帖着枯死的莓苔。”
⒉ 引申为不纯，瑕疵。
引《朱子语类》卷一三六：“亮（诸葛亮 ）大纲却好，只为如此，便有斑驳处。”
色彩相杂不纯。唐．白居易〈睡后茶兴忆杨同州〉诗：「婆娑绿阴树，斑驳青苔地。」也作「班驳」。
斑bān(1)（名）斑点或斑纹：红～｜黑～。(2)（形）有斑点或斑纹的：～马｜～鸠。
驳读音：bó驳bó(1)（动）指出对方的意见不合事实或没道理；说出自己的意见；否定别人的意见：批～｜反～。(2)（形）〈书〉一种颜色夹杂着别种颜色；不纯净：斑～。(3)（动）驳运：起～｜～卸。(4)（名）驳船；没有动力装置；由拖轮拉着或推着行驶的船：铁～。(5)（动）〈方〉把岸或堤向外扩展。