yào méng
dà méng
pì méng
zǔ méng
bèi méng
yǐn méng
shǐ méng
wén méng
sī méng
yí méng
zhǔ méng
zhí méng
lì méng
yín méng
yǐn méng
jiě méng
xuè méng
jié méng
yù méng
jiǎng méng
zōng méng
yuē méng
xīn méng
wǎng méng
shēn méng
pàn méng
bīng méng
cí méng
qǐng méng
qí méng
shén méng
xià méng
dì méng
fù méng
tóng méng
shǒu méng
yuān méng
gǎi méng
jiān méng
wéi méng
zhòng méng
huì méng
bài méng
kuì méng
dìng méng
jiā méng
zhèng méng
ōu méng
lián méng
lián méng
shì méng
dōng méng
xún méng
huān méng
wèn méng
jiāo méng
shān méng
kuì méng
shà méng
hé méng
sī méng
hán méng
bài méng
shī méng
yú méng
zhì méng
shēn méng
qǐ méng
dié méng
⒈ 誓约。
引《书·吕刑》:“民兴胥渐,泯泯棼棼,罔中于信,以覆诅盟。”
孔颖达疏:“虽有要约,皆违背之。”
唐刘禹锡《上门下裴相公启》:“某顷堕危厄,常受厚恩。诅盟於心,要之自效。”
清魏源《圣武记》卷七:“於是苗逃归,播告徒党,诅盟益坚,多手刃妻女,而后出抗官兵。”
⒉ 谓歃血结盟。
引南朝梁刘勰《文心雕龙·祝盟》:“在昔三王,诅盟不及,时有要誓,结言而退。”
唐刘禹锡《郑州刺史东厅壁记》:“里无吏迹,民去痼疾,授牘占租,如临诅盟。”
誓约。
诅zǔ(1)(动)诅咒。(2)(动)盟誓。
盟读音:méng盟méng(1)(名)旧时指宣誓缔约;现在指团体和团体、阶级和阶级或国和国的联合。(2)(名)指结拜的(弟兄)。(3)(名)内蒙古自治区的行政区域;包括若干旗、县、市。