pàn luàn
pàn huàn
pàn dào
pàn yuán
pàn lí
pàn péng
pàn jiè
pàn yá
pàn huàn
pàn lì
pàn nì
pàn yàn
pàn zhì
pàn lǜ
pàn àn
pàn jì
pàn shì
pàn xīn
pàn gōng
pàn děng
pàn méng
pàn fèi
pàn wáng
pàn chén
pàn yuē
pàn láo
pàn xìn
pàn sàn
xún méng
tóng méng
huān méng
zhǔ méng
sī méng
yí méng
fù méng
lián méng
yào méng
zhèng méng
xuè méng
dì méng
cí méng
zǔ méng
jiān méng
wèn méng
jiā méng
yǐn méng
yuē méng
kuì méng
shì méng
shī méng
yù méng
qǐng méng
yín méng
dà méng
bīng méng
shēn méng
qǐ méng
shǐ méng
huì méng
jiāo méng
hán méng
bài méng
pì méng
jiě méng
hé méng
zōng méng
xīn méng
wén méng
dōng méng
wǎng méng
zhì méng
lì méng
jiǎng méng
shén méng
shǒu méng
yuān méng
ōu méng
xià méng
shān méng
shà méng
zhòng méng
kuì méng
lián méng
gǎi méng
yǐn méng
dìng méng
qí méng
bèi méng
yú méng
jié méng
zhí méng
bài méng
dié méng
sī méng
pàn méng
shēn méng
wéi méng
⒈ 背叛盟约。畔，通“叛”。
引宋陆游《上殿札子》：“旋属国家多故，逆亮畔盟，虽所蠲已多，终未仰称圣意。”
《金史·章宗纪四》：“﹝泰和六年五月﹞丙戌，以宋畔盟出师，告于天地太庙社稷。”
畔pàn(1)（名）（江湖道路等）旁边；附近：湖～｜路～｜桥～｜枕～。(2)（名）田地的边境。(3)〈古〉又同‘叛’。
盟读音：méng盟méng(1)（名）旧时指宣誓缔约；现在指团体和团体、阶级和阶级或国和国的联合。(2)（名）指结拜的（弟兄）。(3)（名）内蒙古自治区的行政区域；包括若干旗、县、市。