zhèng yí
zhèng xiān
zhèng chǎn
zhèng àn
zhèng shí
zhèng fǎ
zhèng rèn
zhèng yìn
zhèng jù
zhèng míng
zhèng yàn
zhèng méng
zhèng nú
zhèng dǎi
zhèng wù
zhèng dìng
zhèng chán
zhèng biàn
zhèng dào
zhèng rén
zhèng jiǎng
zhèng fù
zhèng jiàn
zhèng shū
zhèng zuǒ
zhèng yǐn
zhèng hòu
zhèng xiū
zhèng hūn
zhèng yáng
zhèng guǒ
zhèng wù
zhèng xiàng
zhèng chá
zhèng jiàn
zhèng rù
zhèng quàn
zhèng yīn
bīng méng
xīn méng
yào méng
kuì méng
jiě méng
shī méng
zhǔ méng
dōng méng
qǐng méng
zǔ méng
jié méng
bài méng
yuē méng
yǐn méng
qí méng
xià méng
dìng méng
xún méng
shān méng
pàn méng
jiāo méng
dì méng
yǐn méng
jiān méng
cí méng
fù méng
lián méng
yuān méng
shǒu méng
zōng méng
shà méng
wèn méng
shǐ méng
qǐ méng
huān méng
yù méng
lì méng
hán méng
huì méng
bài méng
sī méng
kuì méng
zhì méng
xuè méng
tóng méng
zhèng méng
wǎng méng
wén méng
shēn méng
hé méng
bèi méng
jiǎng méng
zhòng méng
pì méng
shì méng
dà méng
wéi méng
dié méng
jiā méng
lián méng
yí méng
shén méng
zhí méng
yú méng
ōu méng
shēn méng
yín méng
sī méng
gǎi méng
⒈ 将死者姓名写在纸上并焚烧以告上天的一种迷信仪式。
引《水浒传》第四五回：“少间，证盟已了，请众和尚就里面吃斋。”
《水浒传》第一一四回：“宋江在当中证盟，朝着涌金门下哭奠。”
⒉ 犹盟誓。
引明李贽《又答石阳太守书》：“我二人老矣，彼此同心，务共证盟千万古事业，勿徒为泛泛会聚也！”
⒊ 证人。
引《初刻拍案惊奇》卷五：“料那生不能成就，我也不伏气与他了。宾客里面有愿聘的，便赴今夕佳期；有众亲在此作证盟，都可做大媒。”
⒋ 佛教语。谓佛教徒传法。
引清包世臣《艺舟双楫·自跋草书答十二问》：“是以释子传法，名曰证盟。法必心悟，非有可传。不得真证，难坚信受。”
证(1)（名）证明：～人｜～词｜～婚｜～券｜～书。(2)（名）本义：证据；证件：证据；证件
盟读音：méng盟méng(1)（名）旧时指宣誓缔约；现在指团体和团体、阶级和阶级或国和国的联合。(2)（名）指结拜的（弟兄）。(3)（名）内蒙古自治区的行政区域；包括若干旗、县、市。