yuàn jí
yuàn pàn
yuàn kuàng
yuàn yóu
yuàn nán
yuàn è
yuàn hún
yuàn yán
yuàn yì
yuàn jiā
yuàn fěi
yuàn huì
yuàn mù
yuàn hàn
yuàn qū
yuàn nǚ
yuàn jī
yuàn fèn
yuàn zé
yuàn bàng
yuàn lì
yuàn fù
yuàn chǐ
yuàn duì
yuàn niǎo
yuàn duì
yuàn fēi
yuàn diào
yuàn nù
yuàn fū
yuàn chóu
yuàn qì
yuàn fěi
yuàn cì
yuàn běn
yuàn fǔ
yuàn jiē
yuàn guài
yuàn luàn
yuàn fèn
yuàn jì
yuàn xián
yuàn dòng
yuàn jiù
yuàn bì
yuàn dí
yuàn wàng
yuàn qíng
yuàn dú
yuàn jié
yuàn zēng
yuàn gē
yuàn chàng
yuàn chàng
yuàn cāi
yuàn shēng
yuàn huǐ
yuàn pàn
yuàn tàn
yuàn dài
yuàn zī
yuàn zǔ
yuàn pò
yuàn chóu
yuàn chēn
yuàn hèn
yuàn qiū
yuàn mèn
yuàn ào
yuàn kǔ
yuàn ǒu
yuàn ǒu
yuàn sī
yuàn chàng
yuàn xī
yuàn dú
yuàn sè
yuàn dí
yuàn tòng
yuàn ràng
yuàn lí
yuàn jí
yuàn jiù
yuàn jūn
yuàn dú
⒈ 不满，怨恨。
引《北史·崔季舒传》：“时勋贵多不法， 文襄无所纵捨，外议以季舒及崔暹等所为，甚被怨嫉。”
宋王暐《道山清话》：“以百姓愁叹为出自兼并之言，以卿士僉议为生乎怨嫉之口。”
清姚鼐《四川川北道按察副使鹿公墓志铭》：“遂遭弹奏，吏籍其家，敝几故书，怨嫉之徒，媿感嗟吁。”