yuàn chóu
yuàn fù
yuàn běn
yuàn gē
yuàn luàn
yuàn jiē
yuàn fǔ
yuàn ǒu
yuàn pàn
yuàn chàng
yuàn ǒu
yuàn fěi
yuàn qū
yuàn è
yuàn cì
yuàn zī
yuàn bì
yuàn chǐ
yuàn duì
yuàn hàn
yuàn jī
yuàn hún
yuàn yì
yuàn mèn
yuàn kuàng
yuàn tàn
yuàn dí
yuàn niǎo
yuàn nán
yuàn chàng
yuàn sè
yuàn bàng
yuàn fēi
yuàn qì
yuàn tòng
yuàn chēn
yuàn jiù
yuàn sī
yuàn fèn
yuàn huì
yuàn jì
yuàn dú
yuàn jiù
yuàn qíng
yuàn cāi
yuàn yán
yuàn dòng
yuàn yóu
yuàn fěi
yuàn zé
yuàn kǔ
yuàn dài
yuàn xián
yuàn diào
yuàn hèn
yuàn wàng
yuàn dí
yuàn jūn
yuàn guài
yuàn zǔ
yuàn pò
yuàn lí
yuàn huǐ
yuàn qiū
yuàn pàn
yuàn ràng
yuàn dú
yuàn jiā
yuàn nǚ
yuàn lì
yuàn zēng
yuàn fèn
yuàn ào
yuàn fū
yuàn dú
yuàn mù
yuàn chóu
yuàn shēng
yuàn jié
yuàn jí
yuàn nù
yuàn jí
yuàn duì
yuàn xī
yuàn chàng
hài tàn
jīng tàn
xīng tàn
yù tàn
tūn tàn
yì tàn
xuàn tàn
xiào tàn
kuā tàn
kǎi tàn
fèn tàn
guài tàn
kuì tàn
zhěn tàn
léi tàn
āi tàn
cán tàn
yuàn tàn
zhà tàn
xīn tàn
hán tàn
gù tàn
bēi tàn
mèn tàn
mián tàn
dàn tàn
kuì tàn
xū tàn
sān tàn
jīn tàn
jiǎng tàn
sòng tàn
jiē tàn
jiā tàn
lǜ tàn
jué tàn
tòng tàn
mù tàn
ào tàn
xī tàn
kě tàn
kǎi tàn
chàng tàn
chóu tàn
qiē tàn
mǐn tàn
qīn tàn
shǎng tàn
hào tàn
yù tàn
chà tàn
kǎi tàn
chēng tàn
mò tàn
cēng tàn
gē tàn
zàn tàn
dào tàn
bāo tàn
cháng tàn
yǒng tàn
kài tàn
gǎn tàn
huān tàn
yōu tàn
huǐ tàn
⒈ 怨恨叹息；悲叹。
引《后汉书·循吏传·王景》：“后汴渠东侵，日月弥广，而水门故处，皆在河中，兖豫百姓怨叹，以为县官恒兴佗役，不先民急。”
唐唐彦谦《和陶渊明＜贫士＞诗》之三：“松风四山来，清宵响瑶琴，听之不能寐，中有怨叹音。”
宋司马光《陈三德上殿札子》：“然自践祚以来，垂四十年，夙夜孜孜，以求至治，而朝廷纪纲，犹有亏缺，问里穷民，犹有怨叹。”
瞿秋白《饿乡纪程》八：“淡云和积雪，像是密密诉说衷肠，怨叹生活的枯寂。”
怨恨悲叹。
怨yuàn(1)（动）怨恨：～毒｜～愤。(2)（动）责怪；埋怨：抱～｜愁～｜恨～｜天怒人～。
叹读音：tàn叹(1)（动）本义：叹息。(2)（动）吟哦：咏～。(3)（动）发出赞美的声音：赞～。