lù lìng
léi lìng
dé lìng
yuān lìng
zé lìng
qiè lìng
wén lìng
jūn lìng
gǔ lìng
qì lìng
xiàn lìng
chē lìng
guó lìng
zūn lìng
jiā lìng
bǐng lìng
jiā lìng
pǐn lìng
xuán lìng
qīng lìng
pān lìng
nèi lìng
qū lìng
dìng lìng
jiǎ lìng
xùn lìng
qì lìng
kù lìng
jiāng lìng
shàng lìng
cháng lìng
chū lìng
cōng lìng
yǔn lìng
xiǎo lìng
xiāo lìng
xiān lìng
qiǎn lìng
jí lìng
xiāng lìng
qiáng lìng
fěng lìng
sī lìng
bù lìng
pò lìng
gōng lìng
shí lìng
jǐ lìng
èr lìng
kè lìng
jiù lìng
dǎ lìng
jiàng lìng
dì lìng
zhǔ lìng
de lìng
mì lìng
tōng lìng
rú lìng
jiǎ lìng
jūn lìng
xiàn lìng
cí lìng
gé lìng
bì lìng
nì lìng
hé lìng
xiān lìng
shāng lìng
yuè lìng
xiū lìng
jùn lìng
zhēng lìng
guǐ lìng
yǔ lìng
wú lìng
yí lìng
chuí lìng
jiǎn lìng
qiū lìng
xíng lìng
shuǐ lìng
líng lìng
yǐn lìng
dà lìng
sháo lìng
chì lìng
qīng lìng
yí lìng
jiè lìng
jiǔ lìng
bǐng lìng
shī lìng
mù lìng
chá lìng
guān lìng
zǒu lìng
lǜ lìng
wēi lìng
cù lìng
mìng lìng
kǔn lìng
yè lìng
wéi lìng
fǎ lìng
hán lìng
xià lìng
guì lìng
yì lǐng
jiǎo lìng
piān lìng
xuān lìng
bī lìng
jìn lìng
jìn lìng
chì lìng
gào lìng
chán lìng
shū lìng
qiān lìng
dāng lìng
chuǎn lìng
xià lìng
dì lìng
xiǎn lìng
míng lìng
bào lìng
huǒ lìng
diào lìng
gōng lìng
bǎn lìng
shēn lìng
zhe lìng
wén lìng
xiū lìng
cí lìng
sāi lìng
qiān lìng
shì lìng
suō lìng
gào lìng
huā lìng
níng lìng
kuān lìng
biāo lìng
hào lìng
zhuó lìng
zhǐ lìng
juàn lìng
jiè lìng
màn lìng
biān lìng
chuán lìng
shèng lìng
shū lìng
fèng lìng
pàn lìng
táo lìng
qián lìng
jié lìng
shǒu lìng
chì lìng
chū lìng
lù lìng
zhǐ lìng
hè lìng
kē lìng
dīng líng
kǒu lìng
jiào lìng
kè lìng
rèn lìng
fēng lìng
shǒu lìng
chuí lìng
shùn lìng
yù lìng
biē lìng
xián lìng
yí lìng
qǐ lìng
yīn lìng
chūn lìng
hán lìng
jìn lìng
bù lìng
nòng lìng
qí lìng
zhèng lìng
lè lìng
shǐ lìng
fā lìng
xùn lìng
dài lìng
jiā lìng
yuán lìng
shì lìng
yán lìng
yìng lìng
zhèng lìng
chéng lìng
gū lìng
kòu lìng
chǔ lìng
hái lìng
màn lìng
zhì lìng
xiào lìng
xiù lìng
shào lìng
dōng lìng
jù lìng
shuǎ lìng
jī lìng
⒈ 笞刑之法。
引《汉书·刑法志》：“笞者，所以教之也，其定箠令。”
棰chuí(1)（名）短木棍：木～。(2)（动）鞭打。(3)（名）古代称马鞭。
令读音：líng,lǐng,lìng[ lìng ]1. 上级对下级的指示：命令。法令。朝（zhāo）令夕改。
2. 古代官名：县令。令尹。尚书令。
3. 使，使得：令人兴奋。
4. 时节：时令。节令。
5. 美好，善：令名。令辰。令闻（好名声）。
6. 敬辞，用于对方的亲属或有关系的人：令尊。令堂。令岳。令郎。令爱。
7. 短的词调（diào ），散曲中不成套的曲（多用于词调、曲调名）：小令。如梦令。