ài ài
ài nà
ài shā
ài zhuàng
ài bì
ài sè
ài xí
ài jiǔ
ài shuāng
ài fú
ài zhù
ài fà
ài kāng
ài xiāo
ài hāo
ài jiā
ài wèi
ài qì
ài bèi
ài bì
ài ān
ài hè
ài róng
ài shòu
ài hǔ
ài wú
ài zǐ
ài nà
ài mìng
ài jiǔ
ài fú
ài mí
ài jiā
ài rén
ài zhàng
ài mín
ài yuàn
ài gāo
ài cǎo
⒈ 即艾绶。参见“艾綬”。
引《古文苑·张衡＜绶笥铭＞》：“皇用我赐，俾作帝臣，服其令服，鸞封艾緡。”
章樵注：“艾緡谓盭草染丝緑色以为綬，所谓青緺，二千石綬也。”
1. 多年生草本植物，嫩叶可食，老叶制成绒，供针灸用：艾子。艾蒿。艾绒。
2. 年老的，也指老年人：耆艾。
3. 止，绝：方兴未艾。
4. 美好：少（shào ）艾（年轻美好的女子）。
5. 姓。
缗读音：mín缗mín(1)（名）古代穿铜钱用的绳。(2)（量）指成串的铜线。