miàn jī
miàn bāo
miàn nián
miàn zhāng
miàn jué
miàn fàn
miàn jiè
miàn mù
miàn huì
miàn shēn
miàn céng
miàn róu
miàn kè
miàn zhī
miàn fěn
miàn cóng
miàn mì
miàn bì
miàn rán
miàn xuě
miàn zhàng
miàn guǎn
miàn mìng
miàn bǐng
miàn jin
miàn shēng
miàn shòu
miàn tāng
miàn tǐ
miàn shì
miàn lùn
miàn shū
miàn shí
miàn bié
miàn qiān
miàn huán
miàn guāng
miàn gòu
miàn dàn
miàn yáng
miàn chì
miàn jìn
miàn miàn
miàn mó
miàn xiè
miàn gǔ
miàn yì
miàn bài
miàn shì
miàn mán
miàn yú
miàn jī
miàn shì
miàn jiàng
miàn tǔ
miàn ruò
miàn qiáng
miàn xùn
miàn tuán
miàn qià
miàn xiàng
miàn bái
miàn shù
miàn pén
miàn chá
miàn gǎn
miàn jiū
miàn cì
miàn qiào
miàn bǎn
miàn rè
miàn mù
miàn duì
miàn lǐ
miàn chǐ
miàn jī
miàn fā
miàn zhèng
miàn xíng
miàn jū
miàn yuē
miàn shú
miàn zi
miàn bù
miàn fèng
miàn yè
miàn shǒu
miàn chuáng
miàn wù
miàn chǐ
miàn yán
miàn ruǎn
miàn dì
miàn qián
miàn jiǎo
miàn qī
miàn yī
miàn hóng
miàn qíng
miàn tǒng
miàn shòu
miàn shāng
miàn chéng
miàn shěn
miàn xíng
miàn kǒng
miàn pán
miàn jiàn
miàn hěn
miàn pào
miàn féi
miàn jīn
miàn é
miàn niè
miàn shàng
miàn shì
miàn jiāng
miàn sù
miàn yù
miàn bó
miàn yù
miàn pí
miàn fān
miàn mào
miàn zhěn
miàn shā
miàn tǒng
miàn tán
miàn yè
miàn tiáo
miàn páng
miàn shàn
miàn fēn
miàn mù
miàn diàn
miàn ráng
miàn pù
miàn bān
miàn yǐng
miàn rǎn
miàn jì
miàn báo
miàn kuān
miàn lí
miàn bèi
miàn jiǎn
miàn chuàng
miàn sè
miàn tiǎn
miàn chēng
miàn cí
miàn jù
miàn lín
miàn dǐ
miàn fù
miàn hù
miàn bǐng
miàn zhí
miàn wáng
miàn cháo
miàn zhuān
miàn jié
miàn xiàng
miàn mén
miàn jiá
miàn bù
miàn zhào
miàn jīn
miàn yūn
miàn yào
miàn jiǎo
miàn gé
miàn yóu
miàn bó
miàn xù
miàn róng
miàn shì
miàn shēng
miàn liào
miàn shé
miàn huā
miàn kěn
miàn yì
miàn fāng
miàn móu
miàn jiàn
miàn jiāo
miàn chèn
miàn chù
miàn jī
miàn zhuāng
miàn xiàng
miàn zhì
miàn tān
miàn yǒu
miàn pào
miàn péng
miàn hàn
miàn dòu
⒈ 古代妇女面部的妆饰。
引唐刘恂《岭表录异》卷中：“鹤子草，蔓生也。其花麴尘，色浅紫，蒂叶如柳而短。当夏开花，又呼为緑花緑叶。南人云是媚草，採之曝乾，以代面靨。”
一种施于面颊酒窝处的妆饰。通常用胭脂点染，也有像花钿一样，用金箔、翠羽等物黏贴而成。据说妇女脸上点注的，原并不是为了妆饰，而是宫廷生活中的一种特殊标记，当某一后妃月事来临，不能接受帝王御幸而又难于启齿时，只要在脸上点上两个小点，女史见之，即不列其名，以后这种作法被传到民间，逐渐变成为一种妆饰。
面miàn(1)（名）头的前部；脸：～孔。(2)（动）向着：背山～水。(3)（名）（～儿）物体的表面；有时特指某些物体的上部的一层：水～｜地～｜桌～。(4)（动）当面：～谈｜～洽。(5)（名）（～儿）东西露在外面的那一层或纺织的正面：鞋～。(6)（名）几何学上称线移动所成的形迹；有长有宽；没有厚：平～｜～积。(7)（名）部位或方面：正～｜片～。(8)（助）方位词后缀：上～｜前～｜外～｜西～。(9)（量）ɑ）用于扁平的物件：一～镜子。b）用于会见的次数：一～镜子。b）用于会见的次数面miàn(1)（名）粮食磨成的粉；特指小麦磨成的粉：白～｜豆～。(2)（名）（～儿）粉末：药～儿。(3)（名）面条：挂～｜切～。(4)（形）〈方〉指某些食物纤维少而柔软：～瓜。
靥读音：yè靥yè（名）酒窝儿；嘴两旁的小圆窝儿。脸上露出笑～。