miàn rán
miàn qià
miàn zhì
miàn yì
miàn chǐ
miàn xíng
miàn hù
miàn jīn
miàn duì
miàn pán
miàn fā
miàn jù
miàn shāng
miàn sè
miàn fèng
miàn huán
miàn shì
miàn chì
miàn sù
miàn péng
miàn shū
miàn jiǎn
miàn jiàng
miàn fāng
miàn tān
miàn chù
miàn bó
miàn jiāng
miàn kěn
miàn bái
miàn zhāng
miàn xiàng
miàn niè
miàn mù
miàn chèn
miàn pén
miàn xù
miàn tāng
miàn cì
miàn shěn
miàn yào
miàn dǐ
miàn chēng
miàn pù
miàn ráng
miàn ruǎn
miàn shàng
miàn lí
miàn jī
miàn shí
miàn bù
miàn zhuāng
miàn jī
miàn shēn
miàn yù
miàn jì
miàn shēng
miàn tǐ
miàn báo
miàn jué
miàn jī
miàn bāo
miàn xùn
miàn zhěn
miàn xíng
miàn wáng
miàn hěn
miàn fān
miàn qiào
miàn zhí
miàn bǐng
miàn shì
miàn hàn
miàn mìng
miàn páng
miàn jiàn
miàn shì
miàn gé
miàn tǒng
miàn jiàn
miàn yè
miàn bèi
miàn zhào
miàn mào
miàn jī
miàn tiǎn
miàn huā
miàn tǒng
miàn é
miàn shì
miàn cóng
miàn fàn
miàn kuān
miàn chǐ
miàn jiá
miàn yǐng
miàn bài
miàn shòu
miàn guāng
miàn zi
miàn pí
miàn cháo
miàn fù
miàn bì
miàn qiáng
miàn bó
miàn tuán
miàn xiàng
miàn jiū
miàn féi
miàn qī
miàn diàn
miàn shú
miàn chéng
miàn zhuān
miàn jiǎo
miàn pào
miàn fěn
miàn gǔ
miàn shā
miàn lùn
miàn yú
miàn bù
miàn wù
miàn huì
miàn jìn
miàn kǒng
miàn qiān
miàn shēng
miàn zhèng
miàn shì
miàn chá
miàn yūn
miàn lín
miàn qíng
miàn hóng
miàn qián
miàn bān
miàn liào
miàn yóu
miàn mù
miàn jié
miàn jīn
miàn róu
miàn zhī
miàn xuě
miàn rè
miàn shǒu
miàn yù
miàn yán
miàn róng
miàn jiè
miàn pào
miàn ruò
miàn cí
miàn gǎn
miàn jin
miàn bǎn
miàn xiàng
miàn móu
miàn yī
miàn lǐ
miàn mén
miàn zhàng
miàn yuē
miàn mì
miàn yáng
miàn tiáo
miàn jū
miàn guǎn
miàn céng
miàn shàn
miàn gòu
miàn shé
miàn bǐng
miàn chuáng
miàn yǒu
miàn rǎn
miàn jiāo
miàn mó
miàn tán
miàn tǔ
miàn nián
miàn mán
miàn dì
miàn jiǎo
miàn dòu
miàn xiè
miàn yì
miàn fēn
miàn shòu
miàn mù
miàn dàn
miàn kè
miàn yè
miàn miàn
miàn chuàng
miàn shù
miàn bié
当[.好工具]面欺蒙。
⒈ 当面欺蒙。
引《汉书·季布传》：“夫以高帝兵三十餘万，困於平城，噲时亦在其中。今噲奈何以十万众横行匈奴中，面谩！”
颜师古注：“谩，欺誑也。”
宋司马光《医官第二札子》：“安道等不惟方术无効，论其面谩之罪，亦宜诛殛矣。”
《明史·余应桂传》：“壮士健马咸出关西。贼得之，必长驱横行，大臣安得面谩！”
面miàn(1)（名）头的前部；脸：～孔。(2)（动）向着：背山～水。(3)（名）（～儿）物体的表面；有时特指某些物体的上部的一层：水～｜地～｜桌～。(4)（动）当面：～谈｜～洽。(5)（名）（～儿）东西露在外面的那一层或纺织的正面：鞋～。(6)（名）几何学上称线移动所成的形迹；有长有宽；没有厚：平～｜～积。(7)（名）部位或方面：正～｜片～。(8)（助）方位词后缀：上～｜前～｜外～｜西～。(9)（量）ɑ）用于扁平的物件：一～镜子。b）用于会见的次数：一～镜子。b）用于会见的次数面miàn(1)（名）粮食磨成的粉；特指小麦磨成的粉：白～｜豆～。(2)（名）（～儿）粉末：药～儿。(3)（名）面条：挂～｜切～。(4)（形）〈方〉指某些食物纤维少而柔软：～瓜。
谩读音：màn,mán[ mán ]欺骗；蒙蔽。