miàn liào
miàn chuáng
miàn chǐ
miàn shǒu
miàn shì
miàn lín
miàn tǔ
miàn hóng
miàn shé
miàn jī
miàn tāng
miàn bǐng
miàn zhěn
miàn gé
miàn bài
miàn duì
miàn bāo
miàn ruò
miàn jié
miàn qī
miàn chèn
miàn qiān
miàn jū
miàn yī
miàn mù
miàn xiàng
miàn mù
miàn pào
miàn qiáng
miàn bù
miàn zhào
miàn jiāng
miàn jī
miàn yáng
miàn xù
miàn yè
miàn tǒng
miàn xiàng
miàn shì
miàn chù
miàn rǎn
miàn yóu
miàn féi
miàn shòu
miàn zhí
miàn jiǎo
miàn yù
miàn shàng
miàn yǐng
miàn chá
miàn jīn
miàn bù
miàn shì
miàn yú
miàn zhuān
miàn xiè
miàn hěn
miàn mán
miàn wáng
miàn jiàn
miàn céng
miàn mìng
miàn shàn
miàn pào
miàn xíng
miàn fù
miàn diàn
miàn jiāo
miàn bié
miàn shù
miàn shēn
miàn ráng
miàn jì
miàn jiàng
miàn bān
miàn hù
miàn chǐ
miàn fān
miàn tǐ
miàn gǔ
miàn tiáo
miàn bǎn
miàn zhī
miàn mào
miàn ruǎn
miàn jī
miàn yì
miàn fàn
miàn fēn
miàn xíng
miàn xuě
miàn shāng
miàn zhàng
miàn niè
miàn dòu
miàn lùn
miàn bǐng
miàn fā
miàn lǐ
miàn mén
miàn jiè
miàn huā
miàn qià
miàn kè
miàn zhì
miàn zi
miàn zhuāng
miàn tán
miàn jù
miàn jīn
miàn péng
miàn shēng
miàn sè
miàn shā
miàn yì
miàn jué
miàn wù
miàn shēng
miàn jìn
miàn shū
miàn xiàng
miàn tiǎn
miàn jiàn
miàn chuàng
miàn dì
miàn cháo
miàn hàn
miàn zhāng
miàn pù
miàn shì
miàn móu
miàn gòu
miàn cóng
miàn yè
miàn qiào
miàn kǒng
miàn chì
miàn shí
miàn tǒng
miàn yán
miàn huì
miàn bó
miàn dǐ
miàn yào
miàn shěn
miàn fèng
miàn tān
miàn bó
miàn chéng
miàn rè
miàn páng
miàn gǎn
miàn fāng
miàn fěn
miàn yù
miàn jiǎn
miàn kěn
miàn chēng
miàn kuān
miàn yūn
miàn bèi
miàn jiá
miàn qíng
miàn yǒu
miàn é
miàn guǎn
miàn rán
miàn miàn
miàn mó
miàn tuán
miàn mù
miàn guāng
miàn pén
miàn sù
miàn nián
miàn jiū
miàn xùn
miàn jiǎo
miàn yuē
miàn qián
miàn pí
miàn cí
miàn lí
miàn róu
miàn bì
miàn jī
miàn shòu
miàn huán
miàn mì
miàn zhèng
miàn cì
miàn pán
miàn báo
miàn bái
miàn shú
miàn dàn
miàn shì
miàn róng
miàn jin
1.加水调匀而成的面粉糊状物;糨糊。
2.将面包放在牛奶、肉汤或水里煮成的糊。
3.食物纤(好工具.)维少而柔软。
食物纤维少而柔软:白薯蒸熟了,很~。#####
⒈ 亦作“麵糊”。 用面粉加水调成的糊状物。
引北魏贾思勰《齐民要术·养牛马驴骡》:“汤洗疥,拭令乾,煮麵糊,热涂之,即愈也。”
引申为糊涂。 唐张鷟《朝野佥载》卷四:“评事不读律,博士不寻章。麵糊存抚使,眯目圣神皇。”
⒉ 指性格黏糊的人。
引周立波《山乡巨变》上二:“他是个面糊,有什么厉害?”
用面粉和水调成糊状,可制食品。
面miàn(1)(名)头的前部;脸:~孔。(2)(动)向着:背山~水。(3)(名)(~儿)物体的表面;有时特指某些物体的上部的一层:水~|地~|桌~。(4)(动)当面:~谈|~洽。(5)(名)(~儿)东西露在外面的那一层或纺织的正面:鞋~。(6)(名)几何学上称线移动所成的形迹;有长有宽;没有厚:平~|~积。(7)(名)部位或方面:正~|片~。(8)(助)方位词后缀:上~|前~|外~|西~。(9)(量)ɑ)用于扁平的物件:一~镜子。b)用于会见的次数:一~镜子。b)用于会见的次数面miàn(1)(名)粮食磨成的粉;特指小麦磨成的粉:白~|豆~。(2)(名)(~儿)粉末:药~儿。(3)(名)面条:挂~|切~。(4)(形)〈方〉指某些食物纤维少而柔软:~瓜。
糊读音:hū,hú,hù[ hū ]1. 涂抹或粘合使封闭起来:糊了一层泥。
[ hú ]1. 粘合,涂附:裱糊。糊墙。糊窗户。
2. 粥类:糊口。
3. 〔糊涂〕a.不明事理;认识模糊混乱,如“他太糊糊了”;b.内容混乱的,如“糊糊账”。
4. 同“煳”。
[ hù ]1. 像粥一样的食物:面糊。辣椒糊。
2. 欺骗,蒙混,敷衍:糊弄。