dàn zhèng
tán cí
tán hé
dàn guān
dàn mù
dàn zǐ
dàn jiàn
dàn shí
dàn cuó
dàn gē
tán yā
dàn bāo
dàn lùn
dàn jiā
tán lèi
dàn piàn
dàn huáng
dàn duàn
dàn jīn
tán zòu
dàn jiū
dàn tóu
dàn jié
dàn jué
dàn gōng
dàn háo
dàn niè
dàn zé
dàn mò
dàn hén
dàn zǒu
dàn wǎng
dàn dǐ
dàn pán
dàn duì
dàn jī
dàn chún
tán lì
tán xìng
dàn qí
dàn bīng
dàn suí
tán sī
dàn zhì
dàn yào
dàn zhāng
tán jiá
tán shè
dàn jiū
tán chàng
dàn bó
dàn ké
dàn shé
dàn chún
dàn dǐ
tán jiū
dàn jī
dàn wán
dàn chù
dàn jǔ
dàn zuò
dàn kēng
dàn sù
dàn pēng
dàn shì
dàn dào
tán bō
dàn pāi
dàn gǔ
dàn suàn
dàn qǔ
dàn jū
dàn jìn
tán huā
dàn xián
dàn lù
dàn cān
dàn qí
tán huáng
dàn bāo
dàn zhǐ
⒈ 弹击镊子，使发响声。镊工以此招唤主顾。
引宋黄庭坚《陈留市隐》诗：“时时能举酒，弹镊送飞鸿。”
清梁同书《日贯斋途说》：“山谷《陈留市隐刀镊工》一首末句云：‘弹镊送飞鸿。’余幼年所见，凡业是工者，皆手持大镊，弹之作声，今则絶响矣，始知弹镊乃古也，村野人名曰‘唤子’。”
1. 可以用力发射出去的小丸；装有爆炸物可以击毁人、物的武器：弹丸。子弹。弹雨。枪弹。氢弹。导弹。手榴弹。原子弹。
2. 古代指以竹为弦的弓：“左挟弹，右摄丸”。
镊读音：niè镊niè(1)（名）镊子。(2)（动）（用镊子）夹：把东西～出来。