dàn háo
dàn chù
dàn tóu
tán sī
dàn bāo
dàn bó
dàn suí
dàn jū
tán huáng
dàn zhǐ
dàn wán
dàn kēng
tán lèi
dàn huáng
dàn gē
dàn zǐ
dàn ké
dàn wǎng
dàn jiàn
dàn bāo
dàn duàn
dàn jiū
dàn jīn
dàn zhèng
dàn cān
dàn dǐ
tán huā
tán jiū
dàn jiū
dàn niè
dàn bīng
dàn qí
dàn guān
dàn jǔ
tán jiá
dàn shí
tán cí
dàn zé
dàn shì
dàn qí
dàn jìn
dàn zuò
dàn gōng
dàn gǔ
tán yā
dàn shé
dàn suàn
dàn zhì
dàn lùn
tán shè
dàn hén
dàn jié
dàn zhāng
dàn zǒu
dàn mò
dàn jiā
tán bō
dàn pán
dàn jī
dàn dào
tán xìng
dàn sù
dàn qǔ
dàn chún
dàn pēng
tán chàng
tán lì
dàn jī
dàn cuó
dàn piàn
dàn mù
dàn pāi
dàn lù
tán hé
dàn duì
dàn xián
tán zòu
dàn dǐ
dàn jué
dàn yào
dàn chún
⒈ 拨弄；弹奏。
引《剪灯馀话·至正妓人行》：“涂抹伊谁识阿婆，弹搊竞自矜纤手。”
明沉德符《野获编·词曲·拜月亭》：“《琵琶》无论袭旧太多，与《西厢》同病，且其曲无一句可入絃索者，《拜月》则字字稳帖，与弹搊胶粘，盖南曲全本可上絃索者惟此耳。”
1. 可以用力发射出去的小丸；装有爆炸物可以击毁人、物的武器：弹丸。子弹。弹雨。枪弹。氢弹。导弹。手榴弹。原子弹。
2. 古代指以竹为弦的弓：“左挟弹，右摄丸”。
搊读音：chōu,zǒu[ zǒu ]1. 执持。
2. 一种扇子的名称，即摺叠扇。