bǐ lù
bǐ náng
bǐ lù
bǐ gé
bǐ xīn
bǐ sī
bǐ shòu
bǐ lù
bǐ qū
bǐ chǔ
bǐ yǒu
bǐ xuān
bǐ míng
bǐ tà
bǐ lì
bǐ qiān
bǐ tǐ
bǐ cǎi
bǐ jiàn
bǐ chuáng
bǐ fèn
bǐ xìng
bǐ rén
bǐ tào
bǐ chù
bǐ shé
bǐ fēi
bǐ diào
bǐ jiǎo
bǐ shī
bǐ xuán
bǐ zhèn
bǐ xià
bǐ zhàng
bǐ guǎn
bǐ mào
bǐ jù
bǐ huò
bǐ lì
bǐ jù
bǐ duàn
bǐ tǒng
bǐ gōng
bǐ jiǎn
bǐ huà
bǐ jì
bǐ dǐ
bǐ yán
bǐ tán
bǐ dú
bǐ dǎn
bǐ huì
bǐ wén
bǐ kuài
bǐ shùn
bǐ huā
bǐ qián
bǐ shuǐ
bǐ mò
bǐ tǒng
bǐ shēng
bǐ tóu
bǐ cǎi
bǐ dāo
bǐ fēng
bǐ yuè
bǐ xiá
bǐ zhàn
bǐ gōng
bǐ cí
bǐ fá
bǐ zī
bǐ shū
bǐ xuē
bǐ tuó
bǐ hé
bǐ shù
bǐ jīng
bǐ yuàn
bǐ miào
bǐ rùn
bǐ qíng
bǐ xiān
bǐ cái
bǐ shì
bǐ xīn
bǐ shí
bǐ yì
bǐ qì
bǐ zhèng
bǐ zhí
bǐ qiāng
bǐ lì
bǐ zhù
bǐ lú
bǐ sài
bǐ niè
bǐ lùn
bǐ zān
bǐ yǔ
bǐ zòu
bǐ bǎo
bǐ dú
bǐ jiàn
bǐ zhǐ
bǐ yīn
bǐ gòng
bǐ suàn
bǐ jiān
bǐ yì
bǐ mó
bǐ jiàng
bǐ háo
bǐ yàn
bǐ xīng
bǐ juàn
bǐ gé
bǐ qù
bǐ zhěn
bǐ hǔ
bǐ xǐ
bǐ chuáng
bǐ biàn
bǐ zōng
bǐ wù
bǐ suǐ
bǐ zhuō
bǐ zhài
bǐ fǎ
bǐ jì
bǐ yuán
bǐ zhǒng
bǐ gǎn
bǐ jī
bǐ jù
bǐ jì
bǐ zhū
bǐ zhě
bǐ tiē
bǐ zhàng
bǐ cái
bǐ dá
bǐ jié
bǐ hǎi
bǐ shèng
bǐ tì
bǐ xíng
bǐ dǒu
bǐ dào
bǐ cì
bǐ hàn
bǐ jià
bǐ huà
bǐ zhá
bǐ tǐng
bǐ shèng
bǐ zhì
bǐ gēng
bǐ jiàn
hūn zhá
lín zhá
zòu zhá
qǐ zhá
duǎn zhá
shǒu zhá
zhù zhá
cí zhá
è zhá
jiǎng zhá
cǎo zhá
qǐ zhá
chè zhá
diǎn zhá
kuí zhá
piàn zhá
cún zhá
fèi zhá
jiān zhá
chuān zhá
lái zhá
chén zhá
chāo zhá
zì zhá
jiǎ zhá
wén zhá
dǐng zhá
dāo zhá
yāo zhá
dú zhá
dàng zhá
mì zhá
zhōu zhá
bǐ zhá
gěi zhá
jiǎng zhá
diàn zhá
qiáo zhá
cì zhá
zhù zhá
hòu zhá
hán zhá
fāng zhá
zhuā zhá
shuāng zhá
ān zhá
diǎn zhá
qióng zhá
kōng zhá
nuò zhá
huà zhá
fēi zhá
shū zhá
qī zhá
fū zhá
chán zhá
hàn zhá
gào zhá
yāo zhá
zhǐ zhá
xìn zhá
bǎo zhá
lì zhá
chài zhá
dà zhá
cùn zhá
jiān zhá
jiǎn zhá
mǎ zhá
guàn zhá
bèi zhá
笔札bǐzhá
(1) 纸hAo86.和笔
英paper and pen(2) 指文章、书信等
英articles;letter;written position⒈ 毛笔与简牍。亦泛指文具用品。
引《史记·司马相如列传》：“上许，令尚书给笔札。”
《后汉书·曹褒传》：“慕叔孙通为汉礼仪，昼夜研精，沉吟专思，寝则怀抱笔札，行则诵习文书。”
清方文《怀吴日生》诗：“此日大官分笔札， 上林诸树尽含香。”
⒉ 写作；书写。
引《北齐书·李绘传》：“素长笔札，尤能传受，缉缀词议，简举可观。”
《初刻拍案惊奇》卷九：“那府中事体烦杂，宣徽要请一个馆客，做记室代笔札之劳。”
⒊ 指负责文牍的职务。
引《世说新语·文学》“左太冲” 刘孝标注引《左思别传》：“父雍，起於笔札，多所掌练。”
⒋ 借指文章、书画。
引汉荀悦《汉纪·成帝纪一》：“时人为之语曰：‘ 谷子云之笔札， 楼君卿之唇舌。’言其甚见信用也。”
《续资治通鉴·宋仁宗至和二年》：“襄工笔札，帝尤爱之，御制《李用和碑文》，詔使襄书。”
⒌ 特指书简。
引南朝梁刘勰《文心雕龙·书记》：“汉来笔札，辞气纷紜。观史迁之《报任安》， 东方朔之难公孙，杨惲之酬会宗 ……志气槃桓，各含殊采。”
唐无名氏《玉泉子》：“王生之子不知其故，偶获孜与父平昔所尝往来笔札，累十幅，皆孜手迹也。”
⒍ 指文才。
引《魏书·酷吏传·高遵》：“涉歷文史，颇有笔札，进中书侍郎。”
宋王谠《唐语林·豪爽》：“﹝严武﹞累于饮筵对客骋其笔札。”
筆劄：犹笔记；手书的文字。 南朝梁刘勰《文心雕龙·书记》：“夫书记广大，衣被事体，笔札杂名，古今多品。”
《旧五代史·周书·太祖纪一》：“帝性聪敏，喜笔札，及从军旅，多閲簿书。”
明王世贞《题宋仲珩方希直书》：“希直不以书名，而方刚不折之气，流溢笔墨间，其名磨损不可辨，盖永乐中有禁，收公笔札者同罪故耳。”
古代的笔和木简，相当于现在的纸笔。
笔bǐ(1)本义：（名）写字画图的用具：（名）写字画图的用具(2)（名）（写字、画画、作文的）笔法：伏～｜败～。(3)（动）用笔写出：代～。(4)（名）笔画：“大”字有三～。(5)量词。ɑ）用于款项或跟款项有关的：一～钱｜三～账。b）用于书画艺术：一～钱｜三～账。b）用于书画艺术
札读音：zhá札zhá(1)（名）本义：古代写字用的小而薄的木片。(2)（名）信件：信～｜书～。