wèi fēi
wéi fēi
zhuī fēi
dú fēi
yào fēi
jué fēi
shì fēi
nán fēi
yà fēi
bǎi fēi
xī fēi
dōng fēi
fēn fēi
ruò fēi
fù fēi
zhòng fēi
suì fēi
jué fēi
rì fēi
shùn fēi
cuò fēi
jī fēi
zuó fēi
gé fēi
cì fēi
chē fēi
dǎo fēi
cì fēi
fù fēi
yī fēi
xiào fēi
dǎ fēi
wú fēi
zī fēi
shàn fēi
qiáng fēi
yín fēi
fú fēi
hán fēi
shuō fēi
dé fēi
yǎng fēi
hòu fēi
jiǒng fēi
jiān fēi
jiā fēi
tà fēi
qǐ fēi
zhōng fēi
hēi fēi
běi fēi
shì fēi
jià fēi
hú fēi
yuàn fēi
xún fēi
jí fēi
zì fēi
zhī fēi
qǐ fēi
huì fēi
chú fēi
què fēi
pì fēi
⒈ 犹委过。
引《新唐书·李峤传》：“中宗以嶠身为宰相，乃自陈失政，丐罢官，无所嫁非，手詔詰让。”
嫁jià(1)（动）女子结婚（跟‘娶’相对）：出～｜～人｜～女儿。(2)（动）转移（罪名、损失、负担等）：转～｜～祸于人。
非读音：fēi非fēi(1)（名）错误；不对：明辨是～。(2)（副）不合于：～法。(3)（动）不以为然；反对；责备：～难。(4)（副）不是：～卖品。(5)（副）表示否定；跟“不”呼应；表示双重否定；意思是一定要这样：～下苦功不可。(6)（副）必须；偏偏；不行：～他莫可。