yǎng niáng
yǎng yǔ
yǎng qì
yǎng shū
yǎng míng
yǎng guǐ
yǎng xián
yǎng dǎo
yǎng cái
yǎng yuán
yǎng mù
yǎng fù
yǎng kē
yǎng hé
yǎng zǐ
yǎng xìng
yǎng jīn
yǎng pò
yǎng jiā
yǎng liàn
yǎng bīng
yǎng lè
yǎng yǎng
yǎng niú
yǎng cháng
yǎng tián
yǎng bèi
yǎng quán
yǎng rì
yǎng huǒ
yǎng huo
yǎng mǔ
yǎng ěr
yǎng yí
yǎng fǎ
yǎng dàn
yǎng shì
yǎng chéng
yǎng cāo
yǎng cái
yǎng jīng
yǎng gū
yǎng shēng
yǎng yú
yǎng xìn
yǎng yuán
yǎng chóu
yǎng jìng
yǎng luè
yǎng xí
yǎng chóu
yǎng guǎn
yǎng cuì
yǎng chá
yǎng rén
yǎng xīn
yǎng hào
yǎng shén
yǎng chéng
yǎng fú
yǎng jiù
yǎng luàn
yǎng líng
yǎng méng
yǎng shā
yǎng liáo
yǎng yāng
yǎng gǒng
yǎng yōng
yǎng ér
yǎng chuāng
yǎng chù
yǎng qí
yǎng bìng
yǎng fǔ
yǎng xī
yǎng yù
yǎng jí
yǎng yǎn
yǎng yù
yǎng jì
yǎng dí
yǎng ān
yǎng kòu
yǎng qiáng
yǎng dé
yǎng zhí
yǎng lù
yǎng jī
yǎng wèi
yǎng zhì
yǎng lián
yǎng shēn
yǎng shēng
yǎng hù
yǎng mù
yǎng jūn
yǎng dì
yǎng fēng
yǎng fān
yǎng gāo
yǎng kǒu
yǎng lǎo
yǎng hé
yǎng wù
yǎng dàn
yǎng miáo
yǎng lì
yǎng fā
yǎng huàn
yǎng zhèng
yǎng jiāo
yǎng sì
yǎng nǚ
yǎng dào
yǎng mín
yǎng yōng
yǎng xù
yǎng huà
yǎng shì
yǎng jiān
yǎng fēi
yǎng hàn
yǎng shuǐ
yǎng jìn
yǎng mù
yǎng gěi
yǎng jǐ
yǎng láo
yǎng ēn
yǎng huì
yǎng xiū
rì fēi
fù fēi
jué fēi
zuó fēi
běi fēi
hēi fēi
jī fēi
cì fēi
yào fēi
shùn fēi
yín fēi
bǎi fēi
jiā fēi
yuàn fēi
dǎ fēi
chē fēi
xún fēi
jià fēi
fēn fēi
hòu fēi
suì fēi
nán fēi
shuō fēi
zhī fēi
huì fēi
zhòng fēi
wú fēi
cuò fēi
hán fēi
dǎo fēi
dú fēi
wéi fēi
yī fēi
fú fēi
qǐ fēi
zhuī fēi
hú fēi
dōng fēi
qiáng fēi
tà fēi
xī fēi
jiǒng fēi
zhōng fēi
zì fēi
pì fēi
què fēi
wèi fēi
shì fēi
cì fēi
fù fēi
zī fēi
ruò fēi
shì fēi
chú fēi
qǐ fēi
dé fēi
yǎng fēi
xiào fēi
jué fēi
shàn fēi
jí fēi
yà fēi
jiān fēi
gé fēi
⒈ 谓纵容错误，使之滋长。
引《鹖冠子·近迭》：“养非长失，以静为扰，以安为危。”
养yǎng(1)（动）供给生活资料或生活费用：扶～｜赡～｜～活。(2)（动）饲养或培植（动物、花草）：～猪。(3)（动）生育：～了一个儿子。(4)（动）抚养的（非亲生的）：～父｜～子。(5)（动）培养：～成习惯。(6)（动）使身心得到滋补或休息；以增进精力或恢复健康：～病｜保～｜休～｜疗～｜营～｜～精蓄锐。(7)（动）养护：～路。(8)（动）（毛发）留长；蓄起不剪。(9)（动）扶植；扶助：以工～农。
非读音：fēi非fēi(1)（名）错误；不对：明辨是～。(2)（副）不合于：～法。(3)（动）不以为然；反对；责备：～难。(4)（副）不是：～卖品。(5)（副）表示否定；跟“不”呼应；表示双重否定；意思是一定要这样：～下苦功不可。(6)（副）必须；偏偏；不行：～他莫可。