shuò bù
shuò fāng
shuò cè
shuò fǎ
shuò diàn
shuò yún
shuò fēng
shuò gǔ
shuò tǔ
shuò biāo
shuò yàn
shuò yì
shuò pí
shuò mén
shuò běi
shuò zhèng
shuò péng
shuò yǒu
shuò qín
shuò hé
shuò qì
shuò mò
shuò guǎn
shuò chuí
shuò yuè
shuò tú
shuò pí
shuò rì
shuò shù
shuò huì
shuò yì
shuò tú
zǒu běi
náo běi
dōng běi
tái běi
huá běi
shè běi
cuò běi
bà běi
gǒng běi
fǎn běi
hé běi
lǐng běi
yàn běi
dà běi
nán běi
jiāng běi
dùn běi
zhuī běi
bài běi
shān běi
yàn běi
tuì běi
shuò běi
huái běi
jiàng běi
jì běi
fēn běi
gǔ běi
bēn běi
léi běi
qì běi
sān běi
hú běi
fèn běi
xī běi
kǒu běi
qīng běi
yǒu běi
dài běi
mò běi
zhí běi
zhú běi
yáng běi
shé běi
zhèng běi
cí běi
shè běi
cuī běi
mù běi
hǎi běi
⒈ 泛指我国长城以北地区。
引旧题汉李陵《答苏武书》:“流离辛苦,几死朔北之野。”
晋左思《魏都赋》:“荆南怀憓,朔北思韙。”
唐贾岛《雨夜寄马戴》诗:“今夕曲江雨,寒摧朔北风。”
朔shuò(1)(名)农历每月初一。(2)(名)北(方)。
北读音:běi[ běi ]
1. 方向,早晨面对太阳,左手的一边,与“南”相对:北方。北辰(古书指北极星)。北上(古代以北为上,后指去本地以北的某地,与“南下”相对)。北极星(出现在天空北部的一颗亮星,人常靠它辨别方向)。北国(指中国北部)。
2. 打了败仗往回逃:败北。