zhú qiān
zhú mèng
zhú zhēng
zhú běi
zhú lù
zhú mò
zhú zhèn
zhú lè
zhú shú
zhú biàn
zhú wén
zhú chèn
zhú qún
zhú kè
zhú gè
zhú yāng
zhú lù
zhú tù
zhú qíng
zhú rì
zhú líng
zhú yǐng
zhú duì
zhú jiàn
zhú shèng
zhú dùn
zhú ài
zhú ròu
zhú lì
zhú jìng
zhú zhú
zhú qì
zhú yì
zhú chù
zhú chì
zhú bìn
zhú yī
zhú shí
zhú nuó
zhú qí
zhú fū
zhú jù
zhú diàn
zhú zhuī
zhú jiàn
zhú bà
zhú fàng
zhú chén
zhú bǔ
zhú shì
zhú guān
zhú shì
zhú bù
zhú guān
zhú jiǒng
zhú bēn
zǒu běi
qì běi
jiàng běi
shè běi
zhú běi
kǒu běi
cuò běi
fēn běi
yàn běi
huái běi
cí běi
dùn běi
léi běi
bà běi
nán běi
náo běi
fǎn běi
sān běi
hú běi
shān běi
zhuī běi
cuī běi
mò běi
fèn běi
bài běi
yǒu běi
bēn běi
dài běi
shè běi
jiāng běi
zhèng běi
mù běi
xī běi
tuì běi
tái běi
shé běi
shuò běi
lǐng běi
huá běi
hé běi
jì běi
qīng běi
dà běi
yáng běi
zhí běi
yàn běi
gǔ běi
hǎi běi
gǒng běi
dōng běi
逐北zhúběi
(1) 追剿败兵
例追亡逐北。——贾谊《过秦论》英chase defeated enemy⒈ 追击败兵。
引《庄子·则阳》：“时相与争地而战，伏尸数万，逐北，旬有五日而后反。”
陆德明释文：“逐北，如字，又音佩。军走曰北。”
《史记·项羽本纪》：“楚起於彭城，常乘胜逐北，与汉战滎阳南京索间。”
唐纪唐夫《骢马曲》：“逐北自諳深磧路，连嘶谁念静边功。”
《明史·李文忠传》：“逐北数十里，斩首数万级，溪水尽赤。”
郑振铎《桂公塘》十三：“他们仿佛便已看见挞子兵的狼狈败退， 汉族大军的追奔逐北。”
⒉ 逃跑。
引明孙柚《琴心记·相如倦游》：“鹏困图南，騅伤逐北，命乖时蹇难説。”
追剿败北逃亡的军队。
逐zhú(1)（动）追赶：～鹿｜随波～流。(2)（动）驱逐：～客｜～出。(3)（副）挨着（次序）：～次｜～个｜～句｜～年｜～日｜～条。
北读音：běi[ běi ]
1. 方向，早晨面对太阳，左手的一边，与“南”相对：北方。北辰（古书指北极星）。北上（古代以北为上，后指去本地以北的某地，与“南下”相对）。北极星（出现在天空北部的一颗亮星，人常靠它辨别方向）。北国（指中国北部）。
2. 打了败仗往回逃：败北。