cuī zū
cuī fā
cuī bèng
cuī dū
cuī shǒu
cuī zhuāng
cuī féi
cuī qǐng
cuī nǎi
cuī cù
cuī chǎn
cuī zàng
cuī qù
cuī chǎn
cuī shú
cuī tóu
cuī zhēng
cuī pò
cuī gào
cuī shuì
cuī zǎn
cuī tǎo
cuī liáng
cuī zhēng
cuī shēng
cuī qǔ
cuī mián
cuī yá
cuī yán
cuī huà
cuī qiē
cuī qīng
cuī zǎn
cuī guī
cuī bǐ
cuī suǒ
cuī bī
cuī mìng
cuī biāo
cuī kē
cuī qū
cuī qíng
cuī rǔ
cuī gǔ
cuī bìng
cuī qián
cuī jìn
jǐn cù
jí cù
fán cù
cì cù
yāo cù
jiān cù
qiǎn cù
huāng cù
xiū cù
wò cù
róu cù
xiū cù
yán cù
dūn cù
bī cù
shē cù
chóu cù
wō cù
dū cù
qì cù
xuān cù
huáng cù
cuì cù
duǎn cù
qiē cù
bēi cù
biǎn cù
jí cù
bēi cù
máng cù
jiǎn cù
cōng cù
zhǎn cù
xiá cù
cōng cù
lì cù
cù cù
cuī cù
mì cù
bǐ cù
jí cù
yán cù
jiǒng cù
fán cù
bī cù
pò cù
jú cù
xiá cù
qióng cù
cè cù
qī cù
xiá cù
cāng cù
催促cuīcù
(1) 使赶快进行某事(好工具.)或使某事的进程加快
例他们催促她快买饮料英hasten;hurry⒈ 促使赶快行动；推动从速去做。
引《后汉书·杨伦传》：“出为常山王傅，病不之官，詔书勑司隶催促发遣。”
唐杜甫《久雨期王将军不至》诗：“安得突骑只五千，崒然眉目皆尔曹，走平乱世相催促，一豁明主正鬱陶。”
宋柳永《诉衷情》词：“一声画角日西曛，催促掩重门。”
《醒世恒言·钱秀才错占凤凰俦》：“过了一夜，﹝颜俊﹞侵早就起来催促钱青梳洗穿着。”
巴金《春天里的秋天》：“‘走罢，墓地有什么好看！’我不耐烦地催促她。”
催赶。
催cuī(1)（动）叫人加快行动：～小王快走。(2)（动）设法使过程加快：～肥。
促读音：cù促cù(1)（形）时间短：短～。(2)（动）催；推动：督～。(3)（动）靠近：～膝谈心。