tàn jiā
tàn chà
tàn yù
tàn pèi
tàn è
tàn wū
tàn shǎng
tàn fú
tàn kuì
tàn qì
tàn měi
tàn fèn
tàn mín
tàn hài
tàn xiǎng
tàn jué
tàn cí
tàn yuàn
tàn dào
tàn huǐ
tàn jiǎng
tàn yǎng
tàn cí
tàn zàn
tàn yà
tàn mù
tàn guài
tàn bēi
tàn là
tàn kū
tàn qiǎo
tàn xī
tàn fú
tàn tì
tàn xī
tàn kǎi
tàn wǎn
tàn shì
tàn qí
tàn jiē
tàn yì
tàn chàng
tàn fèng
tàn hàn
tàn ài
tàn hèn
tàn shāng
tàn yù
tàn xī
⒈ 亦作“叹邑”。感叹悲伤。
引《南史·王寂传》：“读《范滂传》，未尝不叹悒。”
宋司马光《谢校勘启》：“是以旧学益废，翦为荆榛，私心悵然，每用叹邑。”