tàn xī
tàn cí
tàn qiǎo
tàn yuàn
tàn cí
tàn là
tàn chà
tàn hèn
tàn xī
tàn qì
tàn hài
tàn kǎi
tàn fú
tàn bēi
tàn huǐ
tàn jiē
tàn hàn
tàn mín
tàn mù
tàn xiǎng
tàn jiā
tàn shǎng
tàn tì
tàn kuì
tàn yǎng
tàn wū
tàn jiǎng
tàn yà
tàn è
tàn shì
tàn fú
tàn yì
tàn kū
tàn fèn
tàn wǎn
tàn yù
tàn chàng
tàn shāng
tàn fèng
tàn ài
tàn zàn
tàn guài
tàn měi
tàn yù
tàn pèi
tàn xī
tàn jué
tàn qí
tàn dào
cái hèn
qíng hèn
liàn hèn
shěn hèn
mào hèn
àn hèn
qī hèn
yuān hèn
jī hèn
kuì hèn
dài hèn
jī hèn
fèn hèn
yōu hèn
jī hèn
yǐn hèn
jīng hèn
xiū hèn
hán hèn
hòu hèn
kè hèn
ào hèn
qì hèn
bēi hèn
cǎn hèn
xuě hèn
jì hèn
wǔ hèn
sù hèn
bào hèn
yí hèn
zhòng hèn
hàn hèn
fù hèn
niǔ hèn
jì hèn
jí hèn
chóu hèn
gǔ hèn
fā hèn
zhuī hèn
jiā hèn
yuàn hèn
chóu hèn
tūn hèn
cháng hèn
kǔ hèn
cán hèn
yàng hèn
dǔ hèn
chù hèn
yǐn hèn
huǐ hèn
dìng hèn
guài hèn
gěng hèn
tòng hèn
nǎo hèn
rú hèn
chóu hèn
sān hèn
bié hèn
liú hèn
nǎo hèn
xián hèn
suān hèn
yàn hèn
yì hèn
jī hèn
fēi hèn
wéi hèn
huái hèn
chàng hèn
chūn hèn
zēng hèn
dào hèn
tòng hèn
shēn hèn
gǎn hèn
xián hèn
qī hèn
jiě hèn
bào hèn
juàn hèn
zèng hèn
chēn hèn
pò hèn
huì hèn
sī hèn
dú hèn
jì hèn
chuàng hèn
hài hèn
jì hèn
xīn hèn
jì hèn
dù hèn
cāi hèn
duì hèn
qiè hèn
nù hèn
chēn hèn
fēng hèn
wǎn hèn
kě hèn
kǎi hèn
qiào hèn
āi hèn
zǔ hèn
gù hèn
yú hèn
tàn hèn
bǎi hèn
lí hèn
yí hèn
fèn hèn
⒈ 叹息怨恨。
引《三国志·蜀志·魏延传》：“延常谓亮为怯，叹恨己才用之不尽。”
唐杜甫《苦战行》：“干戈未定死壮士，使我叹恨伤精魂。”
明李贽《读史·杨升庵集》：“於是乎前而生者，犹冀有待於后世；后而生者，又每叹恨於后时。”
叹息抱恨。 清王韬《淞隐漫录·窅娘再世》：“入室，已不见女，几上留书诀别。生嘆恨发狂，削髮入山，不知所终。”
嗟叹怨恨。
叹(1)（动）本义：叹息。(2)（动）吟哦：咏～。(3)（动）发出赞美的声音：赞～。
恨读音：hèn恨hèn(1)（动）仇视；怨恨：～入骨髓｜～之入骨。(2)（动）悔恨；不称心：～事｜遗～。