chǎn ài
chǎn miè
chǎn què
chǎn chú
chǎn jìn
chǎn tì
chǎn kè
chǎn duó
chǎn jué
chǎn tī
chǎn lì
chǎn qī
chǎn shì
chǎn de
chǎn fú
chàn dì
chǎn chuǎng
chǎn mǎ
chǎn lèi
chǎn píng
chǎn xuē
chǎn zhe
chǎn dí
chǎn sāi
chǎn fá
chǎn xīn
chǎn guā
chǎn tài
chǎn wà
chǎn gé
chǎn chē
chǎn tì
chǎn qì
chǎn dào
chǎn chú
chǎn shuā
chǎn nèi
chǎn huì
fēn xuē
chù xuē
xū xuē
cuàn xuē
fǔ xuē
lǔ xuē
xǐ xiāo
pī xuē
qiē xiāo
chǎn xuē
kūn xuē
chǎn xuē
dāo xiāo
zhuó xuē
zuǒ xuē
bī xuē
piāo xuē
póu xuē
tì xuē
jiǎn xuē
zhū xuē
kè xuē
sǎ xuē
jié xuē
jí xuē
juān xuē
duō xuē
qīng xuē
jiǎn xuē
kè xuē
dǒu xiāo
qīn xuē
qiān xuē
pī xuē
cù xuē
chán xuē
miǎn xuē
shān xuē
diāo xuē
guā xiāo
páo xuē
kē xuē
kān xuē
juān xuē
bié xuē
xǐ xuē
qī xuē
zhuó xuē
bēi xiāo
cán xuē
chú xuē
shòu xuē
qiào xuē
chán xuē
rǎn xuē
fén xuē
yǐng xuē
jiān xiāo
zhuàn xuē
duān xuē
jīn xuē
qìng xuē
bù xiāo
jùn xuē
tiān xuē
chuò xuē
qiāo xuē
biān xuē
jīng xuē
chán xuē
chǎn xuē
huǐ xuē
biān xuē
gē xuē
gé xuē
gǎi xuē
cái xuē
líng xuē
shéng xuē
bǐ xuē
jùn xuē
chǐ xuē
chù xuē
jiǎn xuē
shān xuē
yì xuē
bǔ xuē
bō xuē
kǎn xuē
biǎn xuē
kū xuē
lüè xuē
⒈ 削除；铲除。
引唐冯贽《云仙杂记·失去周字知唐必兴》：“则天初称周，方具告天册文，有吏人见大周字上有两仙童，长二三寸，执刀剗削，斯须视之失去‘周’字。”
《资治通鉴·唐太宗贞观五年》：“二月，甲辰，詔：‘诸州有京观处，无问新旧，宜悉剗削，加土为坟，掩蔽枯巧，勿令暴露。’”
《云笈七籤》卷二五：“犬鼠不至处，剗削草秽，浄地之上。”
⒉ 废除；删除。
引宋苏辙《论衙前及诸役人不便札子》：“右臣窃见元祐以来朝廷改更弊政，如青苗、市易、保甲等事，一皆剗削，而天下卒无一人以为非者。”
明方孝孺《赠卢信道序》：“大明御宇内今三十年，屡詔誥四方剗削元之遗弊。”
清俞樾《春在堂随笔》卷五：“误将‘切’字认作正文耳。此则当作剗削，勿使为全书之累也。”
⒊ 克扣，削减。
引宋叶适《财总论二》：“大将殖私，军食自制，无復有统，转运所至，剗削攫拏，……贪赃之人又因之以为己利。”
⒋ 犹讪笑。
引明《杀狗记·王老谏主》：“休怒，路见不平令人剗削。”
明《杀狗记·谋杀孙荣》：“今日上坟，尀耐王老将一幅画儿为由，当面被他剗削一场。”
铲除、除去。
1. 同“铲”。
削读音：xiāo,xuē[ xuē ]1. 义同削（xiāo），用于一些复合词：削铁如泥。削足适履。
2. 减少；减弱：削减。削弱。
3. 除去：削职为民 。
4. 搜刮；掠取：剥削。