chǎn jìn
chǎn jué
chǎn tài
chǎn qī
chàn dì
chǎn de
chǎn shuā
chǎn zhe
chǎn duó
chǎn lì
chǎn shì
chǎn dào
chǎn tì
chǎn chú
chǎn fú
chǎn tì
chǎn chē
chǎn tī
chǎn xīn
chǎn ài
chǎn píng
chǎn lèi
chǎn mǎ
chǎn què
chǎn miè
chǎn huì
chǎn xuē
chǎn fá
chǎn chú
chǎn sāi
chǎn wà
chǎn kè
chǎn dí
chǎn guā
chǎn gé
chǎn qì
chǎn nèi
chǎn chuǎng
huàn miè
rù miè
wù miè
míng miè
àn miè
chǎn miè
shēng miè
jiān miè
mí miè
diàn miè
jì miè
sī miè
gōng miè
huǐ miè
yí miè
huài miè
chéng miè
jì miè
lún miè
qín miè
lù miè
pò miè
huì miè
kuì miè
xiàn miè
jiāo miè
fáng miè
dàng miè
fén miè
niè miè
xī miè
jiān miè
wū miè
xiāo miè
chú miè
tì miè
qīn miè
mǐn miè
yān miè
è miè
zéi miè
yǔn miè
huàn miè
āi miè
juān miè
xiāo miè
qǐn miè
wū miè
qīng miè
fán miè
jué miè
sǐ miè
huǐ miè
kū miè
duàn miè
wéi miè
pū miè
fǔ miè
pēng miè
jiàn miè
bào miè
kè miè
zú miè
yù miè
diāo miè
tú miè
sǎo miè
huàn miè
xī miè
yǔn miè
kān miè
mái miè
qù miè
tǎo miè
zuó miè
jiǎn miè
jī miè
jìn miè
guī miè
zhǎn miè
yǎn miè
zhū miè
xuē miè
fèi miè
bīn miè
cuī miè
jiǎo miè
chǎn miè
xiāo miè
yān miè
xiǔ miè
shēng miè
jué miè
bō miè
yì miè
tì miè
wáng miè
cán miè
qī miè
sào miè
sàn miè
màn miè
lè miè
chú miè
biàn miè
shí miè
fù miè
liè miè
tián miè
pú miè
mó miè
méng miè
gé miè
cù miè
qiāng miè
mó miè
xī miè
qiān miè
mó miè
dǎ miè
qǐ miè
mí miè
míng miè
wú miè
huī miè
shì miè
jiù miè
⒈ 废除；消灭。
引汉扬雄《剧秦美新》：“盛从鞅、仪、韦、斯之邪政；驰騖起、翦、恬、賁之用兵，剗灭古文，刮语烧书，弛礼崩乐，涂民耳目。”
《旧唐书·马燧传》：“烈烈我祖，膺期而昌，剗灭羣兇，砥平四方。”
章炳麟《秦献记》：“商君以诗、书、礼、乐为‘六蝨’，尽剗灭之，而以法家相秦者宗其术。”
铲除消灭。
1. 同“铲”。
灭读音：miè灭miè(1)（动）熄灭：火～了｜灯～了。(2)（动）使熄灭：～灯｜沙土可以～火。(3)（动）淹没：～顶。(4)（动）消灭；灭亡：自生自～｜物质～。(5)（动）使不存在；使消灭：～蝇｜长自己志气；～敌人威风。