biāo méi
biāo jì
biāo zhì
biāo yù
biāo guān
biāo bǎng
biāo shuō
biāo xiǎn
biāo shēn
biāo zhāi
biāo pì
biāo gé
biāo qián
biāo pái
biāo péng
biāo biāo
biāo jué
biāo mù
biāo bō
biāo cǎi
biāo qì
biāo qiè
biāo fú
biāo mài
biāo chì
biāo tí
biāo yáo
biāo jiē
biāo jǔ
biāo bǎng
biāo yǔn
biāo lüè
biào mò
biāo zhì
biāo jiè
biāo huò
biāo luò
qí yù
bèi yù
biāo yù
zhuàng yù
jiǎng yù
xié yù
zhī yù
chóng yù
còu yù
jié yù
wài yù
jī yù
yōu yù
qiǎo yù
chǐ yù
suí yù
jì yù
lù yù
jì yù
pǐ yù
jiàn yù
bù yù
nüè yù
rèn yù
shí yù
cǎn yù
yì yù
gù yù
dōng yù
shàn yù
zāo yù
kuǎn yù
jǐng yù
guāi yù
duì yù
kě yù
ēn yù
huì yù
lěng yù
yàn yù
shì yù
yǐn yù
jiē yù
hòu yù
wèi yù
sù yù
xiāng yù
míng yù
jǐn yù
guò yù
pàn yù
jìng yù
ài yù
jiǎng yù
kè yù
jiā yù
gòu yù
lián yù
xiǔ yù
juàn yù
fǔ yù
qióng yù
liáng yù
miǎn yù
qīn yù
dài yù
féng yù
qì yù
biāo yù
lǐ yù
qiǎn yù
chǒng yù
gǎn yù
guǐ yù
⒈ 高自标置，待人傲慢。摽，通“标”。 《宋书·张敷传》：“中书舍人秋当、周赳并管要务，以敷同省名家，欲诣之。
引赳曰：‘彼若不相容，便不如不往。詎可轻往邪？’ 当曰：‘吾等并以员外郎矣，何忧不得共坐？’ 敷先设二牀，去壁三四尺，二客就席，酬接甚欢，既而呼左右曰：‘移我远客！’ 赳等失色而去。其自摽遇如此。”
1. 挥之使动：“曹子摽剑而去之”。
2. 高扬：“摽然若秋云之远”。
3. 古同“标”，标榜。
遇读音：yù遇yù(1)（动）相逢；遭遇：相～｜～雨｜～险。(2)（动）对待；款待：待～｜优～。(3)（名）机会：机～｜际～。(4)（Yù）姓。