le wèi
liǎo zhī
le qīng
liǎo rú
le lóu
le lì
le gē
liǎo àn
liào wàng
liǎo zhàng
le ràng
le de
le nà
liǎo rán
le mào
liǎo jié
le chǎng
le sì
le dào
liǎo bì
le xiē
liǎo shì
le jìng
le chè
le shǒu
liǎo bù
le yǐn
le gàn
le rì
le bié
le wán
liǎo wú
le àn
le fǎ
le huì
le bàn
le chǔ
liǎo què
le dá
le ér
le chá
le shào
le yuán
le guī
le liàng
liǎo jú
le niǎo
le fēng
le jiàn
le diào
liǎo jiě
le qī
le zhàng
le zhài
liǎo dé
le lǐ
le yuàn
liǎo dàng
liǎo tuō
le shǒu
le biàn
liǎo duàn
le luò
le jìng
le yě
le liè
le niǎo
liǎo liǎo
le jìn
le xiū
liǎo jué
xīn biàn
jǐng biàn
tiáo biàn
wú biàn
yuē biàn
fēn biàn
kàng biàn
xiōng biàn
xiè biàn
pōu biàn
fēng biàn
yán biàn
chěng biàn
chí biàn
fēi biàn
xié biàn
bā biàn
mǐn biàn
gāng biàn
chàng biàn
sī biàn
wěi biàn
shí biàn
wēi biàn
guī biàn
dǐ biàn
chěng biàn
zhì biàn
zhì biàn
hé biàn
dìng biàn
chóu biàn
yù biàn
yì biàn
shì biàn
míng biàn
nìng biàn
mí biàn
huá biàn
shé biàn
tōng biàn
cái biàn
cōng biàn
kǒu biàn
zhèng biàn
zhī biàn
dá biàn
dà biàn
chá biàn
fú biàn
jià biàn
tíng biàn
jīng biàn
míng biàn
zhì biàn
fú biàn
wén biàn
zhēng biàn
zé biàn
xī biàn
tán biàn
le biàn
quán biàn
jiǎng biàn
jùn biàn
hé biàn
zhì biàn
zōu biàn
jiǎo biàn
bó biàn
bǐ biàn
hù biàn
gāi biàn
xióng biàn
zhì biàn
chén biàn
hóng biàn
jī biàn
hǎo biàn
jiě biàn
sòng biàn
jié biàn
kuā biàn
qiǎng biàn
zhí biàn
chí biàn
shé biàn
guǐ biàn
cí biàn
cí biàn
zī biàn
hóng biàn
lùn biàn
yīng biàn
qī biàn
jī biàn
qǔ biàn
xiǎo biàn
shàn biàn
fú biàn
hóng biàn
cái biàn
sù biàn
jiǎo biàn
miào biàn
qiǎo biàn
zhē biàn
shēng biàn
zhǎn biàn
guǐ biàn
qīng biàn
dòu biàn
shēn biàn
形容对答清楚敏捷。
⒈ 形容对答清楚敏捷。 《新唐书·文艺传中·李邕》:“﹝李邕﹞既冠,见特进李嶠,自言‘读书未徧,愿一见秘书’。
引嶠曰:‘秘阁万卷,岂时日能习邪?’ 邕固请,乃假直秘书。未几辞去, 嶠惊,试问奥篇隐帙,了辩如响。”
1. 放在动词或形容词后,表示动作或变化已经完成:写完了。
2. 助词,用在句子末尾或句中停顿的地方,表示变化,表示出现新的情况:刮风了。
辩读音:biàn辩biàn(动)辩解;争论:分~|争~|~论。