dìng yuǎn
dìng jià
dìng zhí
dìng diǎn
dìng zhí
dìng shí
dìng huò
dìng běn
dìng lì
dìng kē
dìng táo
dìng chǔ
dìng dū
dìng yǔ
dìng xiāo
dìng shí
dìng dié
dìng pèi
dìng guī
dìng tiē
dìng gēng
dìng zuì
dìng fēng
dìng miáo
dìng cè
dìng dǔ
dìng gǎo
dìng huì
dìng shuō
dìng yáo
dìng zū
dìng xiàng
dìng zhù
dìng lùn
dìng jiǎ
dìng zhǔn
dìng jiāo
dìng gǎng
dìng yú
dìng shù
dìng qì
dìng jí
dìng xiàn
dìng suǒ
dìng zuò
dìng hūn
dìng yì
dìng jí
dìng líng
dìng xī
dìng àn
dìng jū
dìng bà
dìng píng
dìng shuǐ
dìng móu
dìng yuē
dìng shè
dìng biāo
dìng mìng
dìng é
dìng zài
dìng mó
dìng luàn
dìng wù
dìng míng
dìng shēn
dìng duó
dìng xǐng
dìng níng
dìng mén
dìng nuè
dìng yín
dìng jù
dìng zhe
dìng liàng
dìng jú
dìng qì
dìng fēng
dìng jiàn
dìng yáng
dìng lìng
dìng hūn
dìng sǎng
dìng qū
dìng guǐ
dìng pìn
dìng yuè
dìng zhǐ
dìng biān
dìng lǐ
dìng gǎo
dìng shí
dìng zhì
dìng gū
dìng shèng
dìng zhí
dìng zhì
dìng fēn
dìng xián
dìng xián
dìng qīn
dìng zhèng
dìng guī
dìng xīn
dìng suàn
dìng jì
dìng dǐng
dìng lì
dìng zhǐ
dìng tǐ
dìng zòng
dìng chǎng
dìng gé
dìng gǎo
dìng jù
dìng yǔ
dìng gōng
dìng wèi
dìng jīn
dìng qī
dìng níng
dìng jīng
dìng duàn
dìng zōng
dìng gòu
dìng guó
dìng xìng
dìng cè
dìng shuò
dìng hài
dìng qíng
dìng qīng
dìng xíng
dìng dāng
dìng shén
dìng lǜ
dìng jí
dìng lǐ
dìng nǐ
dìng jiàn
dìng dào
dìng jiè
dìng wèn
dìng qián
dìng hù
dìng diào
dìng yè
dìng lì
dìng yàn
dìng shì
dìng hūn
dìng yī
dìng rán
dìng zhì
dìng zǐ
dìng zé
dìng dié
dìng zhāng
dìng yàn
dìng yǐng
dìng fǎ
dìng huà
dìng shì
dìng xíng
dìng yuán
dìng dān
dìng yīn
dìng jué
dìng duān
dìng cí
dìng sēng
dìng yì
dìng guāng
定义dìngyì
(1) 对概念的内涵或语词的意义所做的简要而准确的描述
英definition将一个概念所包含的内容简要而完整的表达出来，称为「定义」。
定dìng(1)基本义：（形）平静、稳定：心神不～。(2)（动）决定；使确定：～计划。(3)（动）约定：～单。(4)（形）已经确定的、不改变的：～下来。(5)（形）规定的：～规。(6)（副）必定；一定：～去。
義读音：yì1.合宜的事情。《論語•為政》：“見義不為，無勇也。”《淮南子•齊俗》：“為義者，布施而德。”
2.正道、正理。《孟子•公孫丑上》：“其為氣也，配義與道，無是餒也。”
3.死節、殉難。《禮記•禮運》：“故國有患，君死社稷謂之義。”《宋史•卷四五○•忠義傳五•尹穀傳》：“尹務實，男子也，先我就義矣。”
4.法則。《呂氏春秋•孟春紀•貴公》：“無偏無頗，遵王之義。”
5.意思：“意義”、“字義”。漢•孔安國《尚書序》：“以所聞伏生之書，考論文義，定其可知者，為隸古定。”
6.功用。《左傳•昭公三十一年》：“故君子動則思禮，行則思義，不為利回，不為義疚。”
7.姓。如漢代有義縱。
8.合於正義的：“義民”、“義婦”、“義舉”。《書經•康誥》：“汝陳時臬事，罰蔽殷彝，用其義刑義殺，勿庸以次汝封。”
9.用來周濟公眾的：“義莊”、“義塾”、“義舍”。《三國志•卷八•魏書•張魯傳》：“諸祭酒皆作義舍，如今之亭傳。”
10.假的，有其名而非真﹑非親的：“義父”﹑“義子”﹑“義肢”﹑“義齒”。