kù guān
kù néng
kù làn
kù fèn
kù shā
kù shì
kù cháng
kù shuāng
kù lèi
kù cǎn
kù tú
kù pín
kù ài
kù yù
kù báo
kù è
kù fā
kù fǎ
kù lì
kù yòng
kù bào
kù rěn
kù lìng
kù dù
kù yán
kù xǐ
kù kē
kù dú
kù kè
kù hài
kù liè
kù yì
kù lì
kù dài
kù nüè
kù rú
kù tòng
kù huò
kù dān
kù xíng
kù chǔ
kù xiào
kù nǐ
kù sì
kù hǎo
kù zhèng
kù rè
kù hěn
kù mò
kù hán
kù rì
kù shǔ
kù píng
kù hàn
kù fá
kù liè
kù qiē
kù lèi
kù lüè
jì pín
chì pín
dà pín
liáo pín
kuǎn pín
gān pín
ān pín
dān pín
jí pín
liàn pín
mǐn pín
cūn pín
zhòng pín
qīng pín
zhōng pín
kù pín
chú pín
è pín
jī pín
cì pín
jí pín
lián pín
chè pín
hán pín
dǔ pín
xià pín
duò pín
huǎn pín
shí pín
jiàn pín
zuǐ pín
shì pín
jiǎn pín
gū pín
jù pín
qī pín
tuō pín
fú pín
shě pín
⒈ 极其贫困。
引南朝宋刘义庆《世说新语·夙惠》：“韩康伯数岁，家酷贫，至大寒，止得襦。”
宋王谠《唐语林·赏誉》：“时杭州有萧协律悦，善画竹，家酷贫。”
明沉德符《野获编·礼部二·四贤妃从祀》：“永年虽浙籍，与文成非一家，且虽名外戚，而实酷贫。”
酷kù(1)（形）残酷：～刑｜～吏。(2)（形）程度深的；极：～热｜～寒｜～似｜～肖（极像）。
贫读音：pín[ pín ]1. 穷，收入少，生活困难，与“富”相对：贫穷。贫寒。贫民。清贫。
2. 缺乏，不足：贫乏。贫血。贫瘠。
3. 絮烦可厌：贫相（）。贫气（ａ．絮烦可厌；ｂ．行动态度不大方。“气”均读轻声）。
4. 僧道谦称：贫道。贫僧。