kù liè
kù hàn
kù fǎ
kù xiào
kù bào
kù liè
kù shuāng
kù xǐ
kù xíng
kù rè
kù nǐ
kù mò
kù kē
kù kè
kù lèi
kù rú
kù chǔ
kù huò
kù cǎn
kù píng
kù shā
kù dài
kù hài
kù yán
kù tú
kù fèn
kù zhèng
kù fá
kù yòng
kù cháng
kù dān
kù rì
kù hěn
kù tòng
kù fā
kù làn
kù guān
kù lì
kù sì
kù lì
kù nüè
kù dú
kù è
kù néng
kù lìng
kù pín
kù rěn
kù yì
kù lüè
kù ài
kù qiē
kù hǎo
kù shì
kù dù
kù hán
kù yù
kù lèi
kù shǔ
kù báo
guāi liè
jí liè
chì liè
lǎng liè
bèng liè
fēng liè
mó liè
fán liè
yīng liè
shēng liè
wǎng liè
pī liè
yù liè
hóng liè
pī liè
jùn liè
dǎn liè
sòng liè
xióng liè
zào liè
yì liè
huǒ liè
hòu liè
rè liè
qián liè
gān liè
guǎng liè
lǐn liè
xuān liè
gǔ liè
shuāng liè
zhuó liè
hōng liè
yán liè
sù liè
lì liè
kàng liè
héng liè
lóng liè
dǔ liè
fèn liè
jù liè
xùn liè
gāng liè
zhōng liè
jué liè
kuài liè
huī liè
jùn liè
nóng liè
míng liè
shàng liè
huī liè
cháng liè
shí liè
hóng liè
fāng liè
láo liè
xuǎn liè
qīng liè
zào liè
zhēn liè
xiá liè
fēng liè
cāo liè
cǎn liè
hè liè
tōng liè
guāng liè
shèng liè
xiū liè
yǒng liè
míng liè
nüè liè
jiǎn liè
shěn liè
jī liè
gōng liè
qiú liè
dú liè
xiá liè
yí liè
gěng liè
fēn liè
zhí liè
huá liè
hán liè
chì liè
jùn liè
bào liè
zǔ liè
lǐ liè
hóng liè
bǐng liè
gěng liè
jié liè
shuǎng liè
kù liè
gāo liè
jī liè
zhēn liè
hóng liè
guǒ liè
xiān liè
yì liè
piě liè
nǎng liè
xiào liè
fù liè
chéng liè
jǐng liè
bào liè
kàng liè
jù liè
wǔ liè
chún liè
wáng liè
kuáng liè
jìng liè
yì liè
shàn liè
wěi liè
xiāo liè
cán liè
yán liè
wén liè
zhāo liè
qiáng liè
yáng liè
jí liè
háo liè
yú liè
zhuàng liè
mào liè
chì liè
chéng liè
酷烈kùliè
(1) 极(好工具.)其猛烈
例酷烈的摧残英cruel;fierce(2) 香气浓烈
英heavy⒈ 残暴。
引《荀子·议兵》：“秦人，其生民也陿阸，其使民也酷烈。”
《新唐书·刘建锋传》：“凡宗权党散为盗者，皆以酷烈相矜。”
章炳麟《訄书·平等难》：“若是，虽法吏之囚錮役作其罢民，亦酷烈自擅也。”
⒉ 猛烈；强烈。
引《后汉书·荀爽传》：“酷烈之气，焚烧山林。”
宋司马光《答李大卿孝基书》：“闻大卿所服之药，皆躁悍酷烈，他人莫能近口。”
闻一多《说舞》：“他们所求的只是那能加强他们的生命感的一种提炼的集中的生活经验－－一杯能使他们陶醉的醇醴而酷烈的酒。”
⒊ 浓烈。
引《文选·司马相如＜上林赋＞》：“芬芳沤鬱，酷烈淑郁。”
郭璞注：“香气盛也。”
唐王琚《美女篇》：“玉臺龙镜洞彻光，金炉沉烟酷烈芳。”
残酷和暴烈。
酷kù(1)（形）残酷：～刑｜～吏。(2)（形）程度深的；极：～热｜～寒｜～似｜～肖（极像）。
烈读音：liè烈liè(1)（形）强烈；猛烈：～火｜～日｜～酒｜～性炸药｜轰轰～～｜兴高采～。(2)（形）刚直；严正：～性｜刚～。(3)（形）为正义而死难的：～士｜先～。(4)（形）功业：功～（功绩）。