fěi wěi
tóu wěi
cí wěi
chén wěi
hé wěi
cuì wěi
chú wěi
gēn wěi
péi wěi
shuǐ wěi
jiāo wěi
hēi wěi
méi wěi
yáo wěi
dú wěi
lóng wěi
jiāo wěi
yuè wěi
tiāo wěi
què wěi
jiǎo wěi
hù wěi
tún wěi
qiáo wěi
shǒu wěi
kāo wěi
làn wěi
chǔ wěi
zī wěi
juàn wěi
jié wěi
zhì wěi
fàn wěi
bān wěi
nián wěi
qián wěi
shāo wěi
jǐng wěi
huà wěi
zhè wěi
lì wěi
jiā wěi
jié wěi
shǔ wěi
chēng wěi
lián wěi
yè wěi
pī wěi
shǔ wěi
chī wěi
jié wěi
jí wěi
hǔ wěi
fèng wěi
láng wěi
lán wěi
mò wěi
máo wěi
gǒu wěi
shǒu wěi
cí wěi
huì wěi
fèn wěi
jiū wěi
yā wěi
qì wěi
chóng wěi
dào wěi
xiàng wěi
gǔ wěi
jué wěi
lán wěi
bào wěi
dùn wěi
jiāng wěi
tuǒ wěi
yǔ wěi
chài wěi
diàn wěi
lán wěi
zhǐ wěi
xián wěi
jì wěi
lǚ wěi
féi wěi
tuō wěi
shū wěi
chún wěi
sǎo wěi
wǎn wěi
yǔ wěi
shāo wěi
yā wěi
qiān wěi
là wěi
gǔ wěi
zhǔ wěi
fù wěi
pái wěi
yú wěi
diāo wěi
jiāo wěi
mǎ yǐr
yuān wěi
luò wěi
chī wěi
chuán wěi
lín wěi
chē wěi
qí wěi
bá wěi
dú wěi
máo wěi
ní wěi
bǎng wěi
diào wěi
jué wěi
dì wěi
méi wěi
hòu wěi
jiǔ wěi
má wěi
lì wěi
yǎn wěi
cí wěi
yàn wěi
luán wěi
làn wěi
rú wěi
pái wěi
wǔ wěi
⒈ 古人闲谈时执以驱虫、掸尘的一种工具。在细长的木条两边及上端插设兽毛，或直接让兽毛垂露外面，类似马尾松。因古代传说麈迁徙时，以前麈之尾为方向标志，故称。后古人清谈时必执麈尾，相沿成习，为名流雅器，不谈时，亦常执在手。
引晋陶潜《晋故征西大将军长史孟府君传》：“亮以麈尾掩口而笑。”
唐白居易《斋居偶作》诗：“老翁持麈尾，坐拂半张牀。”
《红楼梦》第一〇九回：“只见妙玉头带妙常冠……腰下繫一条淡墨画的白綾裙，手执麈尾念珠。”
以麈的尾毛做成的拂尘，可用来驱赶蚊蝇。
麈zhǔ（名）古书上指鹿一类的动物；尾巴可以当做拂尘。
尾读音：wěi,yǐ[ wěi ]1. 鸟兽虫鱼等身体末端突出的部分：尾巴。尾鳍。鸟尾。
2. 末端：排尾。船尾。尾声。尾骨。尾灯。尾数。尾音。结尾。扫尾。虎头蛇尾。
3. 在后面跟：尾随。尾追。
4. 量词，指鱼：三尾鱼。
5. 星名，二十八宿之一。