shāo yǒu
shāo mǎ
shāo dāng
shāo jìn
shāo xiāng
shāo cáo
shāo guō
shāo yún
shāo jiǎn
shāo zhì
shāo fán
shāo chuán
shāo tì
shāo liàn
shāo yìn
shāo bāo
shāo tì
shāo huǒ
shāo yào
shāo zhì
shāo huà
shāo méi
shāo wěi
shāo jié
shāo tàn
shāo dāo
shāo huāng
shāo shē
shāo jiāo
shāo zhuó
shāo yàn
shāo qián
shāo dān
shāo shuò
shāo xīn
shāo kǎo
shāo hào
shāo huī
shāo jī
shāo kōng
shāo bēi
shāo mái
shāo ruò
shāo duō
shāo jié
shāo zhuān
shāo zhǐ
shāo xīn
shāo yín
shāo yáo
shāo lú
shāo ruò
shāo bing
shāo liàn
shāo shuǐ
shāo jiǔ
shāo tián
shāo fáng
shāo diǎn
shāo máo
shāo dèng
shāo cí
shāo zhuān
shāo gǒng
shāo dì
shāo píng
shāo fén
shāo tóu
shāo gē
shāo mài
shāo cán
shāo lù
shāo chūn
shāo chú
shāo bó
shāo huǐ
shāo zhàn
shāo zhǐ
shāo fàn
shāo hén
shāo bèn
shāo dēng
yuān wěi
shuǐ wěi
jié wěi
tuō wěi
bào wěi
qiān wěi
yáo wěi
shāo wěi
shǒu wěi
là wěi
huì wěi
dú wěi
luán wěi
mǎ yǐr
lǚ wěi
péi wěi
lán wěi
dùn wěi
hēi wěi
hòu wěi
jí wěi
zhì wěi
jué wěi
dú wěi
wǔ wěi
shāo wěi
chún wěi
pái wěi
yǔ wěi
féi wěi
yú wěi
cuì wěi
méi wěi
jiāo wěi
yè wěi
fèn wěi
chī wěi
zhǐ wěi
jiāo wěi
fù wěi
què wěi
jié wěi
chài wěi
bān wěi
lóng wěi
rú wěi
láng wěi
shǔ wěi
zhè wěi
kāo wěi
máo wěi
diàn wěi
gǒu wěi
qiáo wěi
juàn wěi
cí wěi
chú wěi
fěi wěi
jié wěi
méi wěi
luò wěi
diào wěi
jiāng wěi
wǎn wěi
yǔ wěi
tóu wěi
ní wěi
tún wěi
qì wěi
bá wěi
pī wěi
dì wěi
huà wěi
fàn wěi
yǎn wěi
lì wěi
làn wěi
làn wěi
máo wěi
shǒu wěi
má wěi
pái wěi
chén wěi
yuè wěi
jiāo wěi
yā wěi
lì wěi
chuán wěi
hù wěi
lán wěi
hé wěi
hǔ wěi
yā wěi
jiǔ wěi
mò wěi
tuǒ wěi
yàn wěi
shū wěi
jì wěi
tiāo wěi
jiū wěi
lán wěi
chēng wěi
fèng wěi
jué wěi
zī wěi
lián wěi
qián wěi
chǔ wěi
qí wěi
chē wěi
dào wěi
cí wěi
xián wěi
lín wěi
cí wěi
xiàng wěi
diāo wěi
jǐng wěi
bǎng wěi
chī wěi
nián wěi
jiǎo wěi
sǎo wěi
gǔ wěi
shǔ wěi
chóng wěi
gēn wěi
gǔ wěi
jiā wěi
zhǔ wěi
⒈ 唐以来士子登第或官吏升迁的庆贺宴席。
引唐封演《封氏闻见记·烧尾》：“士子初登荣进及迁除，朋僚慰贺，必盛置酒饌音乐，以展欢宴，谓之烧尾。説者谓虎变为人，惟尾不化，须为焚除，乃得成人，故以初蒙拜受如虎得为人，本尾犹在，体气既合，方为焚之，故云烧尾。一云新羊入羣，乃为诸羊所触，不相亲附，火烧其尾则定…… 中宗时，兵部尚书韦嗣立新入三品，户部侍郎赵彦昭假金紫，吏部侍郎崔湜復旧官，上命烧尾，令於兴庆池设食。”
宋孔平仲《孔氏谈苑·烧尾宴》：“士人初登第，必展欢宴，谓之烧尾……又説：鱼跃龙门，化龙时，必须雷电为烧其尾乃化。”
清朱彝尊《饮毛检讨寓斋》诗之一：“城隅烧尾宴曾同，六载同来就菊丛。”
⒉ 唐时大臣初拜官向皇帝献食。
引唐刘肃《大唐新语·公直》：“公卿大臣初拜命者，例许献食，号为烧尾。”
《新唐书·苏瓌传》：“时大臣初拜官，献食天子，名曰‘烧尾’。”
⒊ 喻显达。
引唐许浑《晚登龙门驿楼》诗：“风云有路皆烧尾，波浪无程尽曝腮。”
唐罗隐《投浙东王大夫二十韵》：“想望鱼烧尾，咨嗟鼠囓肠。”
清钱谦益《次刘渔仲留别韵》：“黄卷秋灯烧尾客，緑窻朝日画眉人。”
唐时初拜官职的大臣，依例设宴献食，以表庆祝酬谢，称为「烧尾」。见《新唐书．卷一二五．苏瓖传》。
烧shāo(1)基本义：（动）使东西着火：（动）使东西着火(2)（动）加热或接触某些化学药品、放射性物质等使物体起变化：～水｜～砖。(3)（名）烹调方法；先用油炸；再加汤汁炒或炖；或先煮熟再用油炸：～茄子。(4)（名）烹调方法；就是烤：叉～｜～鸡。(5)（动）发烧：他现在～得厉害。(6)（名）比正常体温高的体温：～退了。(7)（名）过多的肥料使植物体枯萎或死亡。
尾读音：wěi,yǐ[ wěi ]1. 鸟兽虫鱼等身体末端突出的部分：尾巴。尾鳍。鸟尾。
2. 末端：排尾。船尾。尾声。尾骨。尾灯。尾数。尾音。结尾。扫尾。虎头蛇尾。
3. 在后面跟：尾随。尾追。
4. 量词，指鱼：三尾鱼。
5. 星名，二十八宿之一。