féng shǐ
féng zhāo
féng dèng
féng gōng
féng fù
féng shì
féng nù
féng jiè
féng zī
féng qì
féng láng
píng xū
píng líng
féng yuán
féng zǐ
féng lóng
féng xiū
féng fù
féng lán
féng jiá
féng gōng
féng láng
féng shì
féng gē
féng yuàn
féng lài
féng hóng
féng xiāng
féng yì
píng yī
féng yì
féng yáo
féng xún
féng yù
féng yìng
píng hé
féng féng
féng fù
féng cén
féng ěr
féng jǐ
féng róng
píng shēng
féng yì
féng shì
féng yí
guì fù
dí fù
hòu fù
chǔ fù
běn fù
fàn fù
jūn fù
zhēn fù
lǎo fù
jiàn fù
jiē fù
pà fù
chù fù
mǔ fù
qì fù
nèi fù
tóng fù
nán fù
lí fù
lái fù
qí fù
jīng fù
qiū fù
xí fù
yíng fù
zhuō fù
zhuā fù
gǒu fù
gù fù
lí fù
shí fù
sī fù
lǎn fù
zǐ fù
hàn fù
xī fù
yòu fù
wài fù
lìng fù
lǐ fù
jiā fù
chàng fù
jiǔ fù
lè fù
sì fù
yú fù
suǒ fù
huí fù
xì fù
ér fù
dàn fù
nóng fù
tián fù
cūn fù
è fù
chuī fù
jià fù
qiǎo fù
lǐ fù
ruǎn fù
jiào fù
shàn fù
chāng fù
chūn fù
zhēng fù
cuàn fù
shù fù
jiāo fù
pǐ fù
jiè fù
bǐ fù
xiǎo fù
hán fù
pín fù
guī fù
shì fù
nà fù
bù fù
shuāng fù
xīn fù
pǐ fù
zhī fù
fū fù
páng fù
dì fù
chán fù
dà fù
chū fù
shì fù
jù fù
jiā fù
chǎn fù
shù fù
tǔ fù
qù fù
yùn fù
jiāo fù
zhòng fù
zé fù
pō fù
lí fù
sūn fù
sān fù
sāng fù
zhǒng fù
yě fù
chú fù
chǎn fù
féng fù
sī fù
rèn fù
dì fù
jī fù
qiè fù
guǎ fu
zhí fù
qián fù
diāo fù
mìng fù
shān fù
zhū fù
dàng fù
hǎo fù
lǎn fù
jiū fù
qiáo fù
jié fù
jì fù
méi fù
chán fù
chén fù
zhōng fù
pīn fù
zhēn fù
pú fù
zhǔ fù
rù fù
cán fù
qǐ fù
bǎo fù
dù fù
gōng fù
liè fù
yè fù
pín fù
wén fù
shǎo fù
xiào fù
yuàn fù
⒈ 古男子名，善搏虎。
引《孟子·尽心下》：“晋人有冯妇者，善搏虎，卒为善士。则之野，有众逐虎。虎负嵎，莫之敢攖。望见冯妇，趋而迎之； 冯妇攘臂下车。众皆悦之，其为士者笑之。”
赵岐注：“其士之党笑其不知止也。”
宋王安石《虎图》诗：“山墙野壁黄昏后， 冯妇遥看亦下车。”
后用以指重操旧业的人。 清蒲松龄《聊斋志异·某乙》：“邑西某乙，故梁上君子也。其妻深以为惧，屡劝止之；乙遂翻然自改。居二三年，贫窶不能自堪，思欲一作冯妇而后已。”
郭沫若《创造十年》二：“我们劝他回东大去继续学业，他起初很迟疑，以为再当冯妇是可耻的事。”
人名。春秋晋人。善搏虎，改行后又重操旧业。后遂称勇猛或凶狠的人为「冯妇」。宋．黄庭坚〈乙未移舟出〉诗:「刘郎弓石八，猛气厌冯妇。」
1. 姓。
妇读音：fù妇fù(1)（名）妇女：～科医生｜～联（妇女联合会）。(2)（名）已婚的女子：少～。(3)（名）妻：夫～。