féng yuán
féng gōng
féng yì
féng shì
féng lóng
féng nù
féng lài
féng yù
féng cén
féng xiū
féng shì
féng yí
féng gē
féng qì
féng róng
féng yáo
píng yī
féng hóng
féng jǐ
féng dèng
féng láng
féng zhāo
féng yì
píng shēng
píng hé
féng jiè
féng fù
féng ěr
féng jiá
píng líng
féng shǐ
féng féng
féng gōng
féng yuàn
píng xū
féng yìng
féng xún
féng zī
féng xiāng
féng zǐ
féng lán
féng yì
féng fù
féng láng
féng fù
féng shì
róu jiè
dān jiè
lìn jiè
tāo jiè
wèi jiè
sāo jiè
qiāo jiè
zǔ jiè
wēn jiè
yǎng jiè
zī jiè
tāi jiè
tōng jiè
láo jiè
yīn jiè
píng jiè
lìn jiè
tóu jiè
wēn jiè
yǐ jiè
lín jiè
líng jiè
dì jiè
yí jiè
tuī jiè
yùn jiè
yùn jiè
quán jiè
chūn jiè
zhé jiè
láng jí
wēn jiè
lín jiè
lǚ jiè
jí jiè
yīn jiè
yùn jiè
shì jiè
wèi jiè
gù jiè
shén jiè
bù jiè
bēng jiè
zhěn jiè
jiē jiè
bēng jiè
làng jiè
róu jiè
jiàn jiè
xí jiè
xiāng jiè
bēng jiè
chéng jiè
fēng jiè
ài jiè
hù jiè
líng jiè
féng jiè
gēng jiè
dǎo jí
jiǎng jiè
líng jiè
yù jiè
wú jiè
tái jí
tái jiè
yīn jiè
zhěn jiè
lìn jiè
jiǎ jiè
jiāo jiè
jiàn jiè
yùn jiè
⒈ 犹凭藉。
引《宋书·恩倖传序》：“徒以冯藉世资，用相陵驾。”
清魏源《圣武记》卷六：“亲附中朝，冯藉声灵，折冲外侮，自明至今，卒收其效。”
李大钊《民彝与政治》：“民彝何为而作也？大盗窃国，予智自雄，冯藉政治之枢机，戕贼风俗之大本。”
1. 姓。
藉读音：jiè,jí[ jiè ]1. 垫在下面的东西。
2. 衬垫：枕藉。
3. 同“借”。
4. 抚慰：慰藉。
5. 含蓄：蕴藉。
6. 假设，假使：“公等遇雨，皆已失期，失期当斩。藉第令毋斩，而戍死者固十六七”。