féng yuàn
féng yì
féng xún
féng shì
féng yì
féng qì
féng xiū
féng xiāng
féng gōng
féng fù
féng féng
féng nù
féng gē
féng yìng
féng jiè
féng láng
féng dèng
féng lài
féng lóng
féng yí
féng shǐ
píng hé
féng shì
féng yì
féng shì
féng yù
féng jiá
píng shēng
féng fù
féng lán
féng fù
féng zǐ
píng xū
píng líng
féng jǐ
féng ěr
féng zī
féng zhāo
féng yáo
féng gōng
féng yuán
féng cén
féng láng
píng yī
féng róng
féng hóng
shěng láng
tián láng
biàn láng
hǎi láng
niú láng
cháo láng
lín láng
xiāo láng
jiāng láng
qián láng
bā láng
qíng láng
dùn láng
xiān láng
máng láng
shí láng
qīng láng
màn láng
jǐn láng
yù láng
mén láng
zhǎo láng
bīn láng
yǔ láng
fěn láng
ér láng
bǔ láng
hé láng
zhào láng
xīn láng
péng láng
tán láng
lìng láng
kū láng
nǚ láng
míng láng
dōng láng
zhōng láng
hù láng
cháng láng
yán láng
bù láng
xī láng
yì láng
zhāi láng
huā láng
lú láng
wǔ láng
zhōu láng
pǐn láng
yù láng
fǎ láng
shān láng
mǎ láng
qián láng
niǎn láng
xián láng
liú láng
dāng láng
jiàn láng
hú láng
xuǎn láng
shū láng
huò láng
guō láng
sūn láng
nèi láng
yuán láng
wàng láng
lù láng
pān láng
cáo láng
fó láng
cūn láng
liè láng
féng láng
jiǎng láng
huì láng
yá láng
wén láng
cái láng
lǎo láng
zhū láng
sàn láng
liù láng
xīng láng
bàn láng
xuān láng
wài láng
hān láng
suǒ láng
máng láng
xiàng láng
yán láng
xiǎo láng
sān láng
xíng láng
zhú láng
ā láng
yú láng
shěn láng
zhā láng
zhòng láng
èr láng
liǔ láng
tái láng
shì láng
ruǎn láng
yán láng
jié láng
xiè láng
jùn láng
fù láng
wǎn láng
chéng láng
chén láng
fèng láng
hù láng
huān láng
shī láng
jié láng
zhuàng láng
gē láng
nǎi láng
指汉·hAo86.冯唐。
指汉冯唐 。
明吴宽《重阳前连雨续潘邠老诗》之二：“莫把茱萸还徧插，老年衰鬢似冯郎 。”参见“ 冯唐易老 ”。
指汉冯唐 。
明吴宽《重阳前连雨续潘邠老诗》之二：“莫把茱萸还徧插，老年衰鬢似冯郎 。”参见“ 冯唐易老 ”。
1. 姓。
郎读音：láng,làng[ láng ]
1. 对年轻男子的称呼：大郎。郎才女貌。
2. 对某种人的称呼：货郎。女郎。
3. 旧时妻称夫或情人：郎君。
4. 封建时代的官名：郎中（ａ．古官名；ｂ．中医医生）。侍郎。员外郎。
5. 姓。
[ làng ]
1. 〔屎壳郎〕“蜣螂”的俗称。