féng lán
féng xún
féng hóng
féng yù
féng ěr
féng zǐ
féng zhāo
féng jiè
féng fù
féng yuàn
féng gōng
féng dèng
féng xiū
féng yì
féng gē
féng yì
féng jiá
féng shì
féng shì
féng yáo
féng láng
féng láng
féng yuán
féng gōng
féng fù
féng qì
píng xū
féng nù
féng róng
féng shǐ
féng lài
féng yí
píng hé
píng shēng
féng zī
píng líng
féng yì
féng fù
féng cén
féng jǐ
féng féng
féng shì
féng yìng
píng yī
féng xiāng
féng lóng
sào yí
huái yí
shān yí
féng yí
tóng yí
děng yí
líng yí
tiǎn yí
ǒu yí
xū yí
yì yí
huāng yí
qín yí
nán yí
dōng yí
bǎi yí
fěi yí
shōu yí
xiā yí
tián yí
jū yí
dàng yí
cháo yí
bīng yí
sì yí
fēi yí
lái yí
huǐ yí
qǐ yí
míng yí
jiǎn yí
wēi yí
chī yí
mán yí
róng yí
guǎng yí
cán yí
chuàn yí
biān yí
nì yí
yù yí
jiǎn yí
huò yí
téng yí
chōng yí
nǚ yí
pán yí
huá yí
xiǎn yí
miè yí
zī yí
dūn yí
chuàng yí
bái yí
shuō yí
cháng yí
jìn yí
shāng yí
jiā yí
wài yí
chóu yí
wō yí
cuì yí
liù yí
yǎn yí
bù yí
yáng yí
jǐng yí
lǎng yí
wēi yí
líng yí
kuàng yí
huī yí
líng yí
chóu yí
zōng yí
fān yí
yú yí
zī yí
kān yí
chǒu yí
yú yí
jiǔ yí
yú yí
chí yí
bǐ yí
hùn yí
kūn yí
quǎn yí
qiāng yí
liú yí
qīng yí
běi yí
líng yí
píng yí
hú yí
bān yí
qián yí
mín yí
suí yí
dǎo yí
jiān yí
quǎn yí
miè yí
xú yí
yú yí
fēng yí
hòu yí
jiǎn yí
niǎo yí
huáng yí
xī yí
bí yí
lún yí
bǐng yí
zú yí
kūn yí
bó yí
lóng yí
dá yí
⒈ 传说中的黄河之神，即河伯。泛指水神。一说，为河伯之妻。见《史记·封禅书》“水曰河，祠临晋” 张守节正义引《龙鱼河图》。
引《庄子·大宗师》：“冯夷得之，以游大川。”
成玄英疏：“姓冯名夷，弘农华阴潼乡堤首里人也。服八石，得山仙。大川， 黄河也。天帝锡冯夷为河伯，故游处盟津大川之中也。”
三国魏曹植《洛神赋》：“於是屏翳收风， 川后静波， 冯夷鸣鼓， 女媧清歌。”
唐高适《自淇涉黄河途中作》诗之十：“坎德昔滂沱， 冯夷胡不仁，激潏陵隄防，东郡多悲辛。”
清黄遵宪《由上海至长崎》诗：“冯夷歌舞山灵喜，一路传呼万岁声。”
⒉ 上古诸侯名。
引《竹书纪年·帝芬十六年》：“洛伯用与、河伯冯夷鬭。”
明胡应麟《少室山房笔丛·三坟补逸上》：“洛伯、河伯，皆国名也； 用与、冯夷，诸侯名也。”
河神。指河伯。《庄子．大宗师》：「冯夷得之，以游大川。」唐．陆德明《经典释文．卷二六．庄子音义上》：「冯夷，华阴潼乡隄首人也。服八石，得水仙，是为河伯。」《淮南子．齐俗》：「昔者冯夷得道，以潜大川。」也作「冰夷」、「冯修」、「无夷」。
1. 姓。
夷读音：yí1.平坦；平安：化险为～。
2.破坏建筑物（使成为平地）：烧～弹。～为平地。
3.灭掉；杀尽：～灭。～族。
4.我国古代称东方的民族，也泛称周边的民族：淮～。四～。
5.旧时泛指外国或外国人：～情。华～杂处。
6.姓。