huāng máng
rǒng máng
bǎi máng
cōng máng
lián máng
bāng máng
jí máng
jīng máng
bié máng
chūn máng
fán máng
shàng máng
fēi máng
láng máng
bō máng
xīn máng
fán máng
cāng máng
cōng máng
bēn máng
qū máng
luàn máng
cù máng
cuò máng
cái máng
huāng máng
tián máng
zǎn máng
xià máng
jù máng
bǎi máng
bái máng
juān máng
dié máng
gǎn máng
zhù máng
nào máng
zháo máng
chá máng
dà máng
pín máng
cāng máng
bēn máng
xiā máng
guì máng
pū máng
cōng máng
jǐn máng
qiān máng
jí máng
nóng máng
慌忙huāngmáng
(1) 紧张、急迫的样子
例慌忙跳过悬崖英in a great rush;in a flurry⒈ 急忙。
引元王晔《桃花女》楔子：“三更前后，不知是什么人叫我三声，我在睡梦中应了三声，慌忙走出窰来看时，这窰便忽的倒了。”
《说唐》第十六回：“雷明看司马超这把大刀，神出鬼没，自己招架不住，慌忙要走。”
林海音《城南旧事》：“妈妈慌忙的又从匣子拿出别的玩意来哄我。”
急迫的样子。
慌huāng（形）慌张：～恐｜～神儿｜心～意乱。慌huɑng（形）表示难以忍受（用作补语；前面加“得”）：疼得～｜累得～｜闷得～｜热得～。
忙读音：máng忙máng(1)（形）事情多；不得空：繁～｜这几天很～。(2)（动）急迫不停地、加紧地做：你近来～些什么？｜他一个人～不过来。